Kankerupdate: Onderzoek van augustus 2018
Kanker rust nooit - en dat geldt ook voor degenen die hun leven hebben gewijd aan het vinden van nieuwe manieren om deze dodelijke ziekte te bestrijden. In deze Spotlight kijken we naar enkele van de meest veelbelovende kankeronderzoeken van de afgelopen maand.
Veel van de meest veelbelovende onderzoeken naar nieuwe kankertherapieën zijn gericht op de cellulaire mechanismen die een rol spelen bij de vorming en progressie van kanker, en hoe deze kunnen worden gemanipuleerd op een manier die uiteindelijk de patiënt ten goede komt.
We hebben de afgelopen maand verschillende van dergelijke onderzoeken bekeken, waaronder een die onderzocht hoe uitgezaaide kankercellen zowel kunnen worden aangemaakt als vernietigd.
Metastase vindt plaats wanneer kankercellen afbreken, door het lichaam reizen en zich vermenigvuldigen in nieuwe gebieden. Deze verspreiding van cellen zorgt voor aanzienlijke uitdagingen voor oncologen die tumoren proberen te lokaliseren en te vernietigen.
De onderzoekers achter de nieuwe studie onderzochten een natuurlijk proces genaamd autofagie, waarbij beschadigde componenten van uitgezaaide kankercellen worden afgebroken en "gerecycled".
De wetenschappers probeerden de activiteit uit te schakelen van cellulaire structuren, lysosomen genaamd, die betrokken zijn bij autofagie. Toen ze dat deden, ontdekten ze dat de kankercellen het proces van metastase niet konden overleven.
Zuurgraad is belangrijk
Een Spaans-Amerikaans team dat een computermodel gebruikte om te onderzoeken hoe de stofwisselingsroutes in kankercellen worden beïnvloed door variaties in hun omgeving, heeft onlangs een andere methode ontdekt om kankercellen te verzwakken.
De studie meldt dat kankercellen een alkalische omgeving nodig hebben om optimaal te functioneren en dat ze minder goed functioneren in zuurdere omgevingen.
"Dit werk is nog steeds erg academisch", geeft medeauteur van de studie Miquel Duran-Frigola toe, "maar we zijn van mening dat sommige van de geïdentificeerde doelen klaar zijn om op dieren te worden getest, waardoor we naar meer geavanceerde preklinische teststadia kunnen gaan."
Een andere recente studie identificeerde een cellulair mechanisme waarvan de auteurs hopen dat het kan bijdragen aan een grote verandering in de behandeling van kanker.
Deze studie onderzocht de rol die Wnt-eiwitten - eiwitten die de proliferatie van cellen regelen - spelen bij de ontwikkeling van kanker.
Onderzoekers weten al dat een proces waarbij deze eiwitten betrokken zijn, Wnt-singaling genaamd, cellen in staat stelt zich te delen, en dat wanneer dit proces fout gaat, het kwaadaardige cellen kan doen delen, wat resulteert in kanker.
De onderzoekers ontdekten dat uitsteeksels op cellen die cytonemen worden genoemd, betrokken zijn bij Wnt-signalering en dat het proces kan worden onderbroken door de vorming van cytonemen te voorkomen.
Ze geloven dat nieuwe therapieën die gericht zijn op de vorming van cytonemen, dan effectief kunnen zijn tegen kanker.
Kanker naar bed brengen
Zou kankercellen "in slaap vallen" werken? Blijkbaar volgens onderzoekers uit Australië, die een nieuwe klasse van verbindingen ontwikkelden die de activiteit van kankercellen lijken te blokkeren.
Studieauteur Anne Voss, van het Walter and Eliza Hall Institute in Parkville, Australië, legde uit hoe de verbindingen KAT6A en KAT6B remmen, twee eiwitten die in verband worden gebracht met bepaalde kankers.
"In plaats van potentieel gevaarlijke DNA-schade te veroorzaken", zegt ze, "zoals chemotherapie en radiotherapie doen, brengt deze nieuwe klasse van antikankermedicijnen kankercellen gewoon in een permanente slaap."
"Deze nieuwe klasse van verbindingen stopt de deling van kankercellen door hun vermogen om het begin van de celcyclus te‘ triggeren ’uit te schakelen. De technische term is celveroudering. "
“De cellen zijn niet dood, maar ze kunnen niet meer delen en zich niet meer vermenigvuldigen. Zonder dit vermogen worden de kankercellen effectief gestopt. "
Anne Voss
Ze vervolgt: “Er is nog veel werk aan de winkel om een punt te bereiken waarop deze klasse van geneesmiddelen kan worden onderzocht bij kankerpatiënten bij de mens. Onze ontdekking suggereert echter dat deze medicijnen bijzonder effectief kunnen zijn als een soort consolidatietherapie die terugval na de eerste behandeling vertraagt of voorkomt. "
Wat zijn Sprouty 1 en 2?
Naast het vinden van manieren om zwakke punten bij kanker op cellulair niveau te benutten, hebben enkele kankeronderzoeken waarover we deze maand rapporteerden gekeken naar hoe de natuurlijke afweermechanismen van het lichaam kunnen worden voorbereid om kanker beter te bestrijden.
Een studie toonde bijvoorbeeld aan dat immuuncellen effectiever zijn in het aanvallen van kankercellen als twee heerlijk genoemde sleutelmoleculen genaamd Sprouty (Spry) 1 en Spry 2 worden verwijderd.
Het verwijderen van de genen die verantwoordelijk zijn voor deze moleculen verbeterde de overlevingskansen van CD8 T-cellen, die een krachtig wapen zijn van het immuunsysteem om met virussen en bacteriën om te gaan.
De verwijdering van deze genen maakte CD8 T-cellen niet alleen sterker in het aangezicht van kankercellen, maar stelde de CD8 T-cellen ook in staat hun kwaadaardige tegenslagen te 'onthouden'.
Dus als het lichaam deze cellen in de toekomst weer tegenkomt, reageert het immuunsysteem sneller en effectiever op de dreiging.
Zoals de auteurs zeggen: “Onze bevindingen zouden een kans kunnen bieden om toekomstige engineering van CAR T-cellen tegen tumoren te verbeteren. Dit zou mogelijk kunnen worden gebruikt in combinatie met een genoom-bewerkingstechniek zoals CRISPR die de Sprouty 1- en 2-moleculen uit de cellen zou verwijderen om ze effectiever te maken. "
Wetenschappers van de University of California, San Diego hebben onlangs ook onderzocht hoe sommige genen de ontwikkeling van kanker ondersteunen.
Ze ontdekten dat stukjes DNA die enhancer RNA's (eRNA's) worden genoemd - waarvan eerder door wetenschappers werd aangenomen dat ze geen functioneel doel hebben - 'instructies' bevatten voor het maken van moleculen die kanker helpen verspreiden.
Uit de studie bleek dat eRNA's tumorbevorderende genen "op hoge niveaus ingeschakeld" houden, maar dat deze genen minder expressief werden wanneer eRNA's uitgeput waren.
"Alles bij elkaar", concluderen de auteurs, "zijn onze bevindingen consistent met het opkomende idee dat eRNA's functionele moleculen zijn, in plaats van slechts reflecties van enhancer-activering of simpelweg transcriptionele ruis."
Veroorzaken dat kanker zichzelf vernietigt
We hebben gekeken naar studies die probeerden te voorkomen dat kankercellen zich delen, kanker verzwakken en kanker in slaap brengen, maar in één studie werd onderzocht hoe hersenkanker 'zelfvernietiging' kan veroorzaken, zoals de auteurs het stellen.
Het team identificeerde een chemische verbinding die de energietoevoer van kwaadaardige cellen afsneed bij muizen met een zeer agressieve vorm van hersenkanker, glioblastoom genaamd.
De energievoorziening van kankercellen bestaat uit kleine organellen die mitochondriën worden genoemd. Wetenschappers ontdekten dat een stof genaamd KHS101 verhinderde dat de mitochondriën voedingsstoffen in energie omzetten, waardoor de glioblastoomcellen effectief werden gedood.
Belangrijk is dat de onderzoekers ontdekten dat deze benadering effectief was bij het behandelen van het volledige scala aan genetische variaties van glioblastoomcellen.
"Dit is de eerste stap in een lang proces, maar onze bevindingen effenen de weg voor medicijnontwikkelaars om het gebruik van deze chemische stof te gaan onderzoeken, en we hopen dat het op een dag zal helpen om het leven van mensen in de kliniek te verlengen", legt de auteurs.
Waarom zijn olifanten minder vatbaar voor kanker? Het is een geldige vraag. Olifanten zijn minder vatbaar voor kanker dan wij mensen, en een nieuwe studie suggereert een verklaring.
Wetenschappers hebben eerder ontdekt dat olifanten elk minstens 20 kopieën hebben van een gen genaamd p53 dat tumoren onderdrukt, vergeleken met de enige kopie van dit gen die mensen en de meeste andere dieren dragen.
In de nieuwe studie ontdekten onderzoekers dat p53 een 'pseudogen' bevat dat leukemie-remmende factor 6 wordt genoemd (LIF6), die het vermogen heeft om "weer tot leven te komen" en te reactiveren.
Wanneer het opnieuw wordt geactiveerd, LIF6 houdt op een pseudogeen te zijn en begint beschadigd DNA aan te vallen en te doden. Net als bij de vorige studie waar we naar keken, LIF6 doet dit door de membranen van de mitochondriën van de aangetaste cellen te doorboren, ze uit te hongeren van energie en te voorkomen dat ze mogelijk kanker worden.
De auteurs verwijzen naar LIF6 als een 'zombiegen', aangezien de oorsprong van dit ooit ter ziele gegane gen bij olifanten lijkt te dateren van 30 miljoen jaar geleden.
Volgens hen: “Dit dode gen kwam weer tot leven. Dit is gunstig omdat het werkt als reactie op genetische fouten, fouten die worden gemaakt wanneer het DNA wordt gerepareerd. Het wegwerken van die cel kan een volgende kanker voorkomen. "
We hopen dat u deze samenvatting van al onze recente kankeronderzoeken verhelderend en nuttig vond. Blijf op de hoogte van de nieuwssectie Kanker / Oncologie van Medisch nieuws vandaag voor rapporten over het laatste kankeronderzoek.
