Wat zijn de stadia van de bevalling?

De ervaring van de bevalling verschilt van persoon tot persoon. De meeste mensen doorlopen dezelfde fasen, hoewel de lengte van elke fase kan verschillen.

Dit artikel gaat in op wat te verwachten in elk van de fasen en hoe iemand kan zien dat de bevalling begint. Het behandelt ook wanneer u naar een ziekenhuis moet, welke vormen van pijnverlichting beschikbaar zijn en tips voor het beheren van elke fase.

De bevalling van elke persoon is anders. Sommige mensen merken in de vroegste stadia geen weeën op, en sommigen merken niet dat hun water breekt.

Daarom moeten mensen niet verbaasd zijn als hun ervaring anders is dan die in dit artikel wordt beschreven.

De tijdlijn is bij benadering en sommige fasen kunnen elkaar overlappen.

Vroege tekenen van bevalling

De baarmoederhals zal tijdens de eerste fase van de bevalling verwijden.

Er zijn verschillende tekenen die erop wijzen dat de bevalling binnenkort kan beginnen. Een persoon kan bijvoorbeeld het volgende opmerken:

• De baby zit lager in het bekken. Dit staat bekend als 'laten vallen' of 'bliksem'.
• Er treden cervicale veranderingen op die merkbaar zijn tijdens een lichamelijk onderzoek.
• In sommige gevallen kan de moeder een groter gevoel van 'nestelen' hebben of een verlangen hebben om het huis op te ruimen en te organiseren.
• Er kan een bloederige slijmafscheiding optreden, wat wijst op het verlies van de slijmprop naarmate de bevalling nadert.
• Het breken van water is vaak het eerste echte teken dat de bevalling op het punt staat te beginnen.

Het water is vruchtwater. Als het water breekt, is het tijd om contact op te nemen met een zorgverlener. Dat gezegd hebbende, merkt niet iedereen wanneer hun water breekt. Sommige mensen verwarren het zelfs met urine.

Niet iedereen ervaart deze signalen op dezelfde manier. Als een persoon zich zorgen maakt over symptomen of andere veranderingen, moet hij / zij zijn of haar arts om advies vragen.

Lees hier meer over de stadia van cervicale dilatatie.

Stadia van de bevalling

Er zijn vier hoofdfasen van de bevalling, en sommige hebben substadia. In de onderstaande secties worden deze in meer detail besproken.

Eerste fase van de bevalling

Dit is meestal de langste fase van de bevalling. Het duurt meestal ongeveer 12–19 uur, maar het verschilt van persoon tot persoon. Ook is het meestal korter voor een tweede levering.

Deze fase omvat drie delen:

• vroege bevalling
• actieve arbeid
• overgang naar de tweede fase

Gedurende deze tijd zal de baarmoederhals zich volledig verwijden (open) tot ongeveer 4 inch (in) (10 centimeter [cm]). Contracties maken dit mogelijk. Wanneer de baarmoederhals 4 inch breed is, is dit het einde van de eerste fase.

In de onderstaande secties wordt nader ingegaan op elk van de drie delen.

Vroege bevalling

In dit stadium, dat soms de latente fase wordt genoemd, opent de baarmoederhals zich tot bijna 3 inch (6 cm).

Contracties maken dit mogelijk. Contracties zijn meestal mild om mee te beginnen en duren ongeveer 60-90 seconden. Dit verschilt echter van persoon tot persoon.

Tussen de weeën kan er een pauze zijn van ongeveer 5 à 15 minuten. Naarmate de tijd verstrijkt, zullen de weeën sterker worden.

Lagere rugpijn, krampen en bekkendruk of beklemming kunnen optreden, maar de persoon zal waarschijnlijk het grootste deel van deze fase thuis kunnen blijven als ze een gezonde, voldragen zwangerschap hebben.

Enkele dingen die kunnen helpen om deze tijd comfortabeler te maken, zijn onder meer:

• ga zo mogelijk een blokje om
• een lichte snack hebben
• slapen, indien mogelijk
• drinkvloeistoffen, zoals water
• het volgen van de lengte en frequentie van weeën
• een bad nemen of douchen
• een tas inpakken voor het ziekenhuis, als die nog niet klaar is
• ervoor zorgen dat het geboorteplan wordt afgerond

Deze fase kan ongeveer 6 tot 12 uur duren, maar kan sterk variëren.

Het water kan tijdens deze of de volgende fase breken. Als het water breekt, moet een persoon naar het ziekenhuis gaan. Voor de meeste mensen zullen de weeën hierna sneller optreden.

Leer hier hoe u weeën kunt timen.

Actieve arbeid

Tijdens deze fase verwijdt de baarmoederhals elk uur ongeveer een halve inch, beginnend bij iets minder dan 6 cm tot volledige verwijding.

De weeën zullen intenser worden, ongeveer 45 seconden duren en zo vaak als elke 3 minuten optreden.

Het kan zelfs moeilijker worden om te praten vanwege de weeën.

Enkele dingen die kunnen helpen zijn:

• langzaam en gemakkelijk ademen, wat zal helpen energie te besparen voor later
• van houding veranderen, zoals opstaan ​​en bewegen
• luisteren naar ontspannende muziek
• zittend in een warm (maar niet heet) bad of zwembad
• vaak plassen om de blaas te ledigen
• drinkwater

Als iemand nog niet naar het ziekenhuis is begonnen, is dit het moment om dat te doen.

Deze fase kan ongeveer 4 tot 8 uur duren, maar kan sterk variëren.

Overgangsfase

Tijdens deze fase zal de baarmoederhals zich volledig openen. Het zal uitzetten van 3 inch tot ongeveer 4 inch (6 cm – 10 cm).

Dit is vaak de meest uitdagende etappe. Contracties zijn meestal intens, duren ongeveer 60-90 seconden en vinden elke 2-3 minuten plaats.

De persoon kan voelen:

• moe
• overweldigd
• prikkelbaar
• misselijk
• zweterig en koortsig

Deze fase duurt meestal tussen de 15 minuten en 1 uur.

Tweede fase van de bevalling

In dit stadium is de baarmoederhals volledig verwijd en zullen weeën de baby door het geboortekanaal duwen. De weeën zullen sterk zijn, maar er kan meer tijd tussen zitten.

Deze fase kan aanvoelen als een intense behoefte aan stoelgang. De persoon moet mogelijk duwen om de baby te helpen. Na verloop van tijd zal het hoofd van de baby zichtbaar worden. Dit staat bekend als bekroning. Binnenkort begint de zorgverlener de baby naar buiten te begeleiden.

Deze fase kan slechts 20 minuten duren, maar duurt meestal maximaal 2 uur. Het kan tot 3 uur duren voor een eerste bevalling. Andere factoren die het tijdsbestek voor deze fase kunnen veranderen, zijn de grootte en positie van de baby.

Indien nodig kan het nodig zijn dat de zorgverlener de vaginale opening doorsnijdt of een tang of zuigkracht gebruikt om de baby te helpen.

Aan het einde van deze fase wordt de baby geboren en zal iemand de navelstreng doorsnijden.

Derde fase van de bevalling

Tijdens de derde fase van de bevalling gaan de weeën door totdat de placenta (nageboorte) is afgeleverd.

Het duurt gewoonlijk ongeveer 5 tot 30 minuten en begint 5 tot 30 minuten nadat de baby is geboren.

Vierde fase van de bevalling: herstel

Deze fase is de hersteltijd. Gedurende deze tijd zal het zorgteam van de persoon:

• maak en weeg de baby
• meet de baby, beoordeel hun gezondheid en noteer de Apgar-score
• zorg voor eventuele hechtingen of medicatie die nodig is
• bied de baby aan de moeder voor de eerste borstvoeding, indien mogelijk

Verpleging kort na de bevalling zal:

• helpen bij het samentrekken van de baarmoeder
• helpen bij het stoppen van een bloeding
• breng de band tussen de moeder en de baby tot stand

Als een keizersnede nodig is, zal de herstelfase een beetje anders zijn. Lees hier meer over wat u van een keizersnede kunt verwachten.

Het herstelproces zal ook anders zijn als de baby dood wordt geboren. Als dit het geval is, zal het zorgteam van de persoon ondersteuning en begeleiding bieden.

Snelle of langdurige bevalling

De duur van de bevalling verschilt van persoon tot persoon, maar kan soms veel langer of veel korter zijn dan normaal.

Tijdens een snelle bevalling kan iemand alleen tekenen van actieve bevalling, geboorte en de bevalling van de placenta opmerken. Dit kan 3-5 uur of minder duren.

Als de bevalling langer duurt of niet vordert, kan deze tot 20 uur of langer duren. Afhankelijk van de reden kan een zorgverlener bepaalde maatregelen aanbevelen om de bevalling te versnellen, zoals:

• het water breken, indien nodig
• het toedienen van een oxytocine-infuus
• een bewakingsapparaat gebruiken om de voortgang bij te houden

In sommige gevallen kan een keizersnede nodig zijn.

Als de bevalling niet begint binnen 41-42 weken, kan een zorgverlener de bevalling uitlokken. Lees hier meer over.

Wanneer moet u naar een ziekenhuis gaan

Een zorgverlener zal een persoon specifieke instructies geven over wanneer hij naar het ziekenhuis moet gaan.

De persoon moet echter contact opnemen met zijn leverancier als hij zich zorgen maakt over de voortgang van de bevalling of symptomen.

Het is belangrijk om naar het ziekenhuis te gaan als:

• Contracties zijn sterk, regelmatig en treden op met steeds kortere tussenpozen.
• Pijn in de onderrug of krampen ontwikkelen zich en verdwijnen niet.
• Het water breekt, hetzij als een stroom of een straaltje.
• Er is een bloederig bruin vaginaal slijm of afscheiding.
• Er is een bloeding.
• Andere zorgen doen zich voor.
• Foetale bewegingen verminderen of stoppen.

Een persoon moet ervoor zorgen dat hij zijn weekendtas meeneemt, evenals zijn medische dossiers en geboorteplan, indien nodig.

Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg adviseren voor de meeste mensen een bevalling in het ziekenhuis, omdat het gemakkelijker is om te reageren als zich complicaties voordoen. Lees hier meer over de mogelijke complicaties.

Valse arbeid: Braxton-Hicks

Soms beginnen weeën ruim voor de bevalling. Dit worden de weeën van Braxton-Hicks genoemd, of oefencontracties. Hoewel ze vergelijkbaar zijn met weeën, zijn deze vroege weeën meestal geen teken dat de bevalling begint.

Samentrekkingen van Braxton-Hicks:

• zijn onregelmatig
• ga op tijd weg
• kan verdwijnen door te lopen, te liggen of andere veranderingen in activiteit

Echte weeën zullen aanhouden en in intensiteit toenemen. Lees hier meer over hoe u het verschil kunt zien.

Pijnstilling

Arbeid brengt bijna altijd pijn met zich mee, maar dit zal mensen anders treffen. Manieren om pijn tijdens de bevalling te beheersen, omvatten zowel natuurlijke als medicinale methoden.

De volgende secties zullen deze opties in meer detail bekijken.

Natuurlijke methoden

Enkele natuurlijke methoden voor pijnbeheersing tijdens de bevalling zijn:

• ademhalingstechnieken en ontspanningstechnieken uitproberen
• zittend in warm water
• een massage ontvangen
• warme of koude kompressen aanbrengen
• steun krijgen van een metgezel of doula
• veranderende positie
• visualisatie en geleide beelden uitproberen
• aromatherapie proberen
• naar muziek aan het luisteren
• met behulp van een arbeidsbal

Medicinale methoden

Veel mensen geven er de voorkeur aan om, indien mogelijk, medicinale methoden voor pijnbeheersing te vermijden. Dit is echter niet altijd mogelijk.

Enkele medicinale methoden voor pijnbeheersing zijn onder meer:

• Opioïden: een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kan medicijnen in een ader of spier injecteren.
• Epiduraal: dit is een katheter in de onderrug die een combinatie van medicijnen afgeeft, waaronder verdovende middelen en lokale anesthetica.
• Ruggenmergblok: dit omvat meestal een enkele injectie van pijnstillers in het ruggenmergvocht.
• Pudendusblok: de beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg kan medicatie zoals lidocaïne of chlooroprocaïne in de vagina en de nervus pudendus injecteren.
• Algemene anesthetica: Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg gebruiken deze zelden, omdat ze tot volledig bewustzijnsverlies leiden. Ze omvatten een spierverslapper en lachgas.

Een persoon kan met een zorgverlener praten over de risico's en voordelen van elke vorm van pijnverlichting om te zien welke optie het beste is voor hem en zijn baby.