Hoe u een stotteren kunt stoppen of verminderen
Stotteren is een spraakstoornis. Mensen die stotteren, kunnen geluiden, lettergrepen of woorden herhalen, of ze kunnen geluiden verlengen. Er kunnen ook onderbrekingen zijn in de normale spraakstroom, ook wel blokken genoemd, samen met ongebruikelijke uitdrukkingen of bewegingen.
Stotteren treft wereldwijd meer dan 70 miljoen mensen, waaronder meer dan 3 miljoen mensen in de Verenigde Staten. Het komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Sommige mensen noemen stotteren stotteren of de vloeiendheidsstoornis in de kindertijd.
Ongeveer 5–10% van alle kinderen zal op een bepaald moment in hun leven stotteren, maar de meesten zullen dit binnen een paar maanden of jaren ontgroeien. Vroegtijdige interventie kan kinderen helpen het stotteren te overwinnen.
Bij 1 op de 4 van deze kinderen zal het probleem echter aanhouden tot in de volwassenheid en kan het een levenslange communicatiestoornis worden.
In dit artikel beschrijven we strategieën die mensen die stotteren kunnen gebruiken om deze spraakstoringen te verminderen. We vermelden ook manieren waarop ouders en verzorgers kinderen kunnen helpen bij het overwinnen van stotteren.
Snelle tips om stotteren te verminderen
Er is geen onmiddellijke remedie voor stotteren. Bepaalde situaties, zoals stress, vermoeidheid of druk, kunnen het stotteren echter verergeren.Door zoveel mogelijk met deze situaties om te gaan, kunnen mensen hun spraakstroom verbeteren.
Met dit in gedachten kunnen de volgende tips nuttig zijn:
Oefen langzaam spreken
Langzaam en opzettelijk spreken kan stress en de symptomen van stotteren verminderen. Het kan handig zijn om elke dag langzaam te oefenen.
Mensen kunnen bijvoorbeeld proberen in een langzaam tempo hardop voor te lezen als ze alleen zijn. Als ze dit onder de knie hebben, kunnen ze dit tempo gebruiken om met anderen te praten.
Een andere optie is om een korte pauze in te lassen tussen zinnen en zinnen om de spraak te vertragen.
Vermijd triggerwoorden
Mensen die stotteren, moeten niet het gevoel hebben dat ze moeten stoppen met het gebruik van bepaalde woorden als dit niet hun voorkeur is.
Het is echter mogelijk dat sommige mensen specifieke woorden willen vermijden die ertoe leiden dat ze gaan stamelen. In dat geval kan het handig zijn om een lijst van deze woorden te maken en alternatieven te vinden.
Probeer mindfulness
Mindfulness is een bewezen manier om angst en stress te verminderen. Onderzoek suggereert dat er een overlap is tussen de effecten van mindfulness en de tools die nodig zijn voor stottermanagement, waaronder:
- minder gebruik van vermijdingsstrategieën, zoals minder spreken
- verbeterde emotionele controle
- aanvaarding
Volgens de auteurs van een casestudy uit 2018 kan het toevoegen van mindfulness-meditatie aan een behandelprogramma voor stotteren voor sommige mensen gunstig zijn.
Om mindfulness te oefenen, kun je overwegen om deel te nemen aan een les, een smartphone-app te downloaden of online video's te bekijken.
Langdurige behandelingen
De behandeling werkt meestal het beste wanneer mensen in een vroeg stadium beginnen met stotteren. De ouders en verzorgers van kinderen die stotteren, moeten overwegen om een kind naar een logopedist te brengen als:
- ze hebben drie tot zes maanden gestotterd
- ze vertonen tekenen van worstelen met stotteren, zoals liptrillingen
- er is een familiegeschiedenis van stotteren of andere communicatiestoornissen
Hoewel het misschien niet helemaal stopt met stotteren, is de behandeling op elke leeftijd gericht op het verbeteren van de spreekvaardigheid, het opbouwen van het zelfvertrouwen van de persoon en het helpen deelnemen aan school, werk en sociale situaties.
Behandelingen voor stotteren zijn onder meer:
Logopedie
Een logopedist kan mensen leren:
- vertragen hun spreektempo
- merk op wanneer ze stotteren
- om te gaan met situaties waarin het stotteren erger wordt
- werk aan een vloeiend spraakpatroon
Onderzoek suggereert dat logopedie de beste behandeling is voor zowel volwassenen als kinderen die stotteren, met een grote hoeveelheid bewijs die de werkzaamheid ervan ondersteunt.
Cognitieve gedragstherapie (CGT)
CGT is een vorm van psychotherapie die mensen helpt hun manier van denken te veranderen en hun gedrag dienovereenkomstig aan te passen. CGT voor stotteren kan inhouden:
- directe communicatie
- de persoon voorlichten over stotteren
- neuriën
- probleemoplossing
- oefeningen om de lengte van geluiden te verlengen
- ontspanningstechnieken, waaronder diepe ademhaling
- uitdagende onbehulpzame gedachten
CGT kan leiden tot positieve veranderingen in gedachten en attitudes rond stotteren en stottergerelateerde angst verminderen.
Elektronische apparaten
Er zijn elektronische apparaten beschikbaar om mensen te helpen hun spraak te beheren en hun spreekvaardigheid te verbeteren. Sommige van deze apparaten werken door mensen te helpen hun spraak te vertragen. Anderen bootsen spraak na, zodat het klinkt alsof de persoon in koor met iemand anders praat.
Volgens het National Institute on Deafness and Other Communication Disorders kan het stotteren van iemand tijdelijk verminderen door samen met iemand anders te spreken.
Medicatie
Enkele van de medicijnen die artsen voorschrijven voor stotteren zijn:
- alprazolam (Xanax), een middel tegen angst
- citalopram (Celexa), een antidepressivum
- clomipramine (Anafranil), een ander antidepressivum
The Stuttering Foundation adviseert echter dat deze medicijnen voor de meeste mensen niet effectief zijn. Zelfs als ze werken, rapporteren mensen de verbeteringen als bescheiden.
De National Stuttering Foundation suggereert dat medicijnen het beste kunnen werken wanneer mensen het gebruik ervan combineren met logopedie.
Ondersteuning
Het is belangrijk dat ouders en verzorgers kinderen ondersteunen die stotteren. Ze kunnen dit doen door:
- aandachtig luisteren en gepast oogcontact gebruiken
- afzien van het invullen van woorden of zinnen voor een kind
- het vermijden van het onderbreken, corrigeren of bekritiseren van een kind
- vermijden dat u zich concentreert op het stotteren en uitdrukkingen gebruikt als 'langzamer' of 'neem de tijd', omdat dit een kind zelfbewuster kan maken
- langzaam en opzettelijk praten tegen kinderen die stotteren, aangezien ze het tempo van de volwassene kunnen weerspiegelen wanneer ze praten
- het minimaliseren van stress in huis, omdat stress het stotteren kan verergeren
- het verminderen van de blootstelling van een kind aan situaties waarin ze zich onder druk gezet of opgejaagd voelen en situaties waarin ze moeten spreken in het bijzijn van anderen
- met een leerkracht praten als er op school wordt gepest als gevolg van het stotteren van een kind
Zelfhulpgroepen
In contact komen met anderen die stotteren, kan voor veel mensen nuttig zijn. Zelfhulpgroepen stellen mensen in staat om aanvullende bronnen en ondersteuning voor stotteren te ontdekken.
Zie de lijst met lokale afdelingen van de National Stuttering Association voor meer informatie.
Stotteren oorzaken
Onderzoekers begrijpen de exacte oorzaak van stotteren niet. Op basis van de huidige kennis classificeren ze stotteren doorgaans als een van de volgende typen:
Developmental
Ontwikkelingsstotteren is het meest voorkomende type. Het komt voor bij jonge kinderen die taalvaardigheid aan het leren zijn. Het is waarschijnlijk het resultaat van meerdere factoren, waaronder genetica.
Vanwege de genetische component kan ontwikkelingsstotteren in gezinnen voorkomen. Ongeveer 60% van de mensen die stotteren heeft een familielid dat ook stottert.
Neurogeen
Neurogeen stotteren kan optreden als gevolg van hersentrauma, zoals dat als gevolg van een beroerte of hoofdletsel. De hersenen worstelen dan om de mechanismen die bij spraak betrokken zijn, te coördineren.
Psychogeen
In het verleden dachten wetenschappers dat al het stotteren psychogeen was, wat betekent dat het te wijten was aan emotioneel trauma. Nu beschouwen ze dit soort stotteren als zeldzaam.
Kan een stotteren worden genezen?
Er is geen remedie voor stotteren, hoewel een vroege behandeling kan voorkomen dat het stotteren in de kindertijd tot in de volwassenheid aanhoudt.
Een verscheidenheid aan behandelingen kan mensen met een levenslange stotteren helpen hun spraak te beheersen en de frequentie en ernst van stotteren te verminderen.
Outlook
Vroegtijdige interventie is belangrijk voor kinderen die stotteren, van wie de meesten het uiteindelijk zullen ontgroeien. Ongeveer 25% zal echter hun hele volwassen leven blijven stotteren.
Hoewel er geen remedie is tegen stotteren, kan logopedie bijzonder effectief zijn om mensen te helpen controle te krijgen over hun spraak. CGT- en mindfulness-interventies kunnen ook helpen bij sommige aspecten van stotteren.
Onderzoekers blijven de oorzaken van stotteren en mogelijke behandelingsopties onderzoeken. Na verloop van tijd kunnen ze wellicht de kinderen identificeren die op volwassen leeftijd meer geneigd zijn om te blijven stotteren.
Als wetenschappers de onderliggende oorzaak van stotteren kunnen begrijpen, kunnen ze mogelijk effectievere medicijnen of andere behandelingen identificeren.
