Wat u moet weten over vals-positieven voor hiv
Een vals-positieve hiv-test vindt plaats wanneer een test ten onrechte aangeeft dat een persoon het virus heeft opgelopen. Het ontvangen van een vals positief kan tegenstrijdige gevoelens opwekken. Mensen vragen zich misschien af wat ze vervolgens kunnen of moeten doen.
In dit artikel stellen we enkele vervolgstappen voor voor mensen die vals-positieve HIV-testresultaten hebben gehad. We bieden ook gedetailleerde informatie over het hiv-testproces.
Een persoon weet dat ze een vals positief resultaat hebben gehad als een eerste test aangaf dat ze hiv hadden, maar een vervolgtest was negatief.
Een vals-positief resultaat is meestal het resultaat van de test die niet-hiv-antilichamen onjuist identificeert als hiv-antilichamen.
Wat te doen na een fout-positief resultaat
Na ontvangst van het eerste resultaat voert de zorgverlener een aanvullende test uit om er zeker van te zijn dat het resultaat juist is.
Als het tweede resultaat ook positief is, bevestigt het de aanwezigheid van hiv.
In dat geval geeft een zorgaanbieder ondersteuning en voorlichting over behandelmogelijkheden.
Als de vervolgtest negatief is, betekent dit dat de eerste test niet correct was.
Hieronder staan enkele tips die een persoon kunnen helpen om met een vals-positief resultaat om te gaan.
Zoek steun
Wanneer iemand ontdekt dat hij een chronische aandoening heeft, kan dit stressvol of overweldigend zijn, zelfs in afwachting van de resultaten van de tweede test.
Als de tweede test een negatief resultaat oplevert, kan een persoon tegenstrijdige emoties ervaren. Het kan nuttig zijn om gedurende deze tijd steun te zoeken bij familie, vrienden of een partner.
Sommige mensen willen misschien hun emoties bespreken met een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een therapeut.
Zoek de reden voor het resultaat
Het is belangrijk om de oorzaak van een vals-positief resultaat met de arts te bespreken.
Sommige valse positieven zijn het gevolg van technische verwisselingen, onjuiste labels of een persoon die het resultaat verkeerd leest.
Er kunnen ook medische mechanismen achter valse positieven zitten.
Een vals-positieve uitlezing kan bijvoorbeeld aangeven dat de persoon een auto-immuunziekte of een andere onderliggende medische aandoening heeft. In dat geval kan het een goed idee zijn om nader onderzoek te doen.
Overweeg de test over een paar maanden te herhalen
Als een persoon een negatief vervolgresultaat krijgt, maar denkt dat hij de afgelopen weken aan het virus is blootgesteld, is het belangrijk om over 2-3 maanden nog een test te doen.
Dit komt doordat het enkele weken duurt voordat hiv-antilichamen detecteerbare niveaus in de bloedbaan bereiken.
Artsen noemen de tijd waarin niveaus van antilichamen niet detecteerbaar zijn, de "vensterperiode". Hiv-testresultaten zijn tijdens deze periode vaak negatief, hoewel de persoon het virus heeft opgelopen.
Neem maatregelen om hiv te voorkomen
Iedereen moet voorzorgsmaatregelen nemen om te voorkomen dat het hiv-virus oploopt of wordt overgedragen. Om dit te doen:
- Gebruik condooms tijdens alle seksuele activiteiten.
- Overweeg om het aantal seksuele partners te beperken.
- Gebruik geen glijmiddelen op oliebasis met condooms.
- Deel geen naalden als u intraveneuze medicijnen gebruikt.
- Overweeg mannenbesnijdenis.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) kan medische besnijdenis bij mannen het risico op heteroseksueel verworven hiv met 60 procent verminderen.
Sommige mensen lopen een hoger risico om hiv op te lopen, inclusief mensen van wie de seksuele partner of partners het virus hebben. In dit geval kan het nemen van profylaxe vóór blootstelling of PrEP-therapie het risico op samentrekking verminderen.
Mensen die mogelijk aan hiv zijn blootgesteld, kunnen binnen 72 uur profylaxe of PEP-medicatie nemen. Dit kan voorkomen dat ze het virus oplopen.
HIV-testen
Zorgverleners testen meestal op hiv met een immunoassay. Dit detecteert HIV-antilichamen en eiwitten in de bloedbaan.
De immunoassay vereist een bloedmonster. Resultaten kunnen binnen enkele minuten beschikbaar zijn, of ze kunnen tot een week duren, afhankelijk van het type bloedmonster.
Vanwege het risico op onnauwkeurige resultaten, herhalen zorgverleners de test om de eerste bevinding te bevestigen, volgens de beste praktijken van de WHO. Ze kunnen het originele bloedmonster of een nieuw bloedmonster gebruiken.
Mensen met een hoog risico kunnen een ander type HIV-test ondergaan, een nucleïnezuurtest of een NAAT. Deze zijn duur en worden daarom niet routinematig gebruikt voor de diagnose van hiv.
Onnauwkeurige resultaten
Vals-positieve resultaten zijn ongebruikelijk, volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
De CDC schat ook dat de specificiteit of nauwkeurigheid van testen 99,6 procent is.
Het andere type onnauwkeurige resultaat is een vals negatief. Het treedt op wanneer een eerste resultaat negatief is, maar latere tests geven aan dat de persoon het virus heeft.
Valse negatieven komen meestal voor in de vroege stadia van HIV, voordat detecteerbare niveaus van antilichamen zich in de bloedbaan opbouwen.
Wie moet er op hiv worden getest?
De CDC raadt aan dat iedereen tussen 13 en 64 jaar zich minstens één keer op HIV laat testen. Degenen met een hoog risico moeten jaarlijks worden getest.
Mannen die seks hebben met andere mannen, willen misschien overwegen om vaker getest te worden, mogelijk elke 3 tot 6 maanden.
Factoren die het risico van een persoon om hiv op te lopen verhogen, zijn onder meer:
- seks hebben zonder condooms
- het delen van naalden en andere drugsapparatuur
- seks hebben met een persoon die hiv heeft of een hoog risico loopt op hiv
- een andere seksueel overdraagbare infectie hebben
- een onbesneden man zijn
Zwangere vrouwen moeten een hiv-test ondergaan, zodat ze behandeld kunnen worden als de resultaten positief zijn. Als u tijdens de zwangerschap wordt behandeld, wordt het risico op overdracht van hiv op de baby verkleind.
Afhalen
Een vals-positief hiv-testresultaat kan tegenstrijdige emoties veroorzaken. Het is belangrijk om de redenen voor de onnauwkeurigheid met de zorgverlener te bespreken en te vragen naar de mogelijkheden.
Iedereen zou minstens één keer op hiv moeten worden getest. Zwangere mensen en mensen met een verhoogd risico moeten vaker worden getest.
Voor mensen in de Verenigde Staten kan deze CDC-locator helpen bij het identificeren van HIV-tests in de buurt.
Om de overdracht van het virus te voorkomen, moet u een condoom gebruiken tijdens seksuele activiteit, geen naalden delen en besnijdenis bij de man overwegen.
