Wat betekent verhoogde transaminase?

Transaminitis, of hypertransaminasemie, verwijst naar ongebruikelijk hoge niveaus van een familie van enzymen die transaminasen worden genoemd. Transaminitis is geen ziekte, maar het kan wijzen op andere problemen die behandeling vereisen. Een hoog vetgehalte of soortgelijke problemen kunnen een ontsteking in de lever veroorzaken.

Transaminasen spelen een sleutelrol in de lever. Ze helpen de cellen van het orgaan te functioneren, stoffen af ​​te breken en gifstoffen uit het lichaam te verwijderen.

Wanneer een persoon verhoogde niveaus van deze leverenzymen heeft, is er mogelijk geen duidelijke oorzaak en keren de niveaus vaak terug naar een normaal bereik zonder behandeling.

Transaminitis kan echter in verband worden gebracht met ernstige aandoeningen. Het is belangrijk om te onderzoeken waarom de niveaus hoog zijn en om eventuele onderliggende problemen vast te stellen.

Veelvoorkomende oorzaken en behandelingen

Transaminasen spelen een sleutelrol in de lever.

Volgens de American Academy of Family Physicians kunnen de volgende factoren leiden tot verhoogde transaminasen:

  • niet-alcoholische leververvetting
  • alcoholische leverziekte
  • virale hepatitis
  • hemochromatose
  • bepaalde medicijnen

Transaminitis wordt minder vaak veroorzaakt door:

  • alfa-1 antitrypsinedeficiëntie
  • auto-immuun hepatitis
  • De ziekte van Wilson
  • andere gezondheidsproblemen

Niet-alcoholische leververvetting

Deze aandoening ontstaat wanneer er te veel vet in de levercellen zit, en tot 30 procent van de volwassenen in de Verenigde Staten kan het hebben.

Risicofactoren zijn onder meer zwaarlijvigheid en een hoog cholesterolgehalte, maar de exacte oorzaak is onbekend. Er zijn vaak geen symptomen wanneer de ziekte zich in een vroeg stadium bevindt, maar sommige mensen ervaren vermoeidheid of milde pijn in de rechterbovenhoek van de buik.

Voortdurende schade kan uiteindelijk leiden tot littekens of cirrose, wat een aanzienlijke invloed heeft op de leverfunctie.

De volgende strategieën kunnen vette niet-alcoholische leverziekte voorkomen of helpen bestrijden:

  • het eten van een gezond, uitgebalanceerd dieet
  • regelmatig sporten
  • een gezond gewicht behouden

Alcoholische leverziekte

Schade veroorzaakt door overmatig alcoholgebruik leidt tot deze aandoening, ook wel aan alcohol gerelateerde leverziekte genoemd.

In de vroege stadia zijn er meestal geen symptomen. In latere stadia zijn de symptomen onder meer:

  • bloed in de ontlasting of braaksel
  • verwarring
  • slaperigheid
  • geelzucht (geelverkleuring) van de huid en ogen
  • misselijkheid
  • een gezwollen buik
  • gezwollen enkels
  • gewichtsverlies

Een studie die in 2010 werd gepubliceerd, omvatte 256 deelnemers met milde transaminitis. Alcoholgebruik was naar verluidt de oorzaak van leververvetting in 10 procent van de gevallen.

Het is essentieel om een ​​nauwkeurig verslag te geven van alcoholgebruik. Anders kan het voor een arts moeilijk zijn om onderscheid te maken tussen deze soorten leveraandoeningen met een biopsie of andere eenvoudige diagnostische hulpmiddelen.

Behandeling voor aan alcohol gerelateerde leverziekte omvat het onthouden van alcohol en het aanbrengen van veranderingen in levensstijl die vergelijkbaar zijn met die aanbevolen voor mensen met niet-alcoholische leververvetting.

Wanneer een aan alcohol gerelateerde leverziekte ernstig is, kan een persoon medicatie of een transplantatie nodig hebben.

Virale hepatitis

Hepatitis verwijst naar een type leverontsteking. Het wordt vaak veroorzaakt door een virale infectie, meestal hepatitis B of hepatitis C.

De volgende zijn symptomen van beide soorten infectie:

  • buikpijn
  • donkere urine
  • vermoeidheid
  • koorts
  • geelzuchtige huid en ogen
  • gewrichts- en spierpijn
  • verlies van eetlust
  • misselijkheid
  • braken

Beide soorten infectie kunnen enkele weken aanhouden of zich ontwikkelen tot ernstige levenslange aandoeningen. Slechts ongeveer 6-10 procent van de volwassenen en oudere kinderen die met hepatitis B zijn geïnfecteerd, ontwikkelt een chronische aandoening. De meeste mensen ontwikkelen echter chronische hepatitis C als ze eenmaal zijn geïnfecteerd.

Behandeling voor een kortdurende hepatitis-infectie omvat:

  • rusten
  • gehydrateerd blijven
  • symptomen beheersen

Chronische infecties worden gecontroleerd en behandeld met antivirale medicijnen. Onbehandelde virale hepatitis kan vroege, blijvende leverschade veroorzaken.

Hemochromatose

Deze ziekte zorgt ervoor dat er te veel ijzer in het lichaam wordt opgebouwd. Het wordt opgeslagen in organen zoals de lever, het hart en de alvleesklier, waar het kan bijdragen aan problemen zoals leverziekte en diabetes mellitus.

Hemochromatose kan erfelijk zijn, of het kan zich ontwikkelen als gevolg van andere aandoeningen, waaronder soorten bloedarmoede en chronische leveraandoeningen.

Mensen met deze ziekte hebben de neiging om symptomen te krijgen tussen de 40 en 60 jaar. Symptomen zijn onder meer:

  • vermoeidheid
  • impotentie
  • gewrichts- en buikpijn
  • een verlies van libido
  • problemen met het hart, de lever en de alvleesklier
  • algemene zwakte

De behandeling omvat het regelmatig afnemen van bloed om de hoeveelheid ijzer, die in de bloedbaan circuleert, te verlagen. Dit proces wordt aderlaten genoemd.

Medicijnen en kruiden

Antidepressiva kunnen transaminitis veroorzaken.

Medicijnen, supplementen en kruiden kunnen de gezondheid van de lever beïnvloeden omdat deze deze producten verwerkt.

Van verschillende geneesmiddelen is bekend dat ze transaminitis veroorzaken. Ze bevatten:

  • antidepressiva, zoals bupropion (Wellbutrin)
  • antibiotica, zoals isoniazide (Nydrazid)
  • pijnstillers, waaronder paracetamol (Tylenol)
  • niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen, zoals ibuprofen (Advil, Motrin)
  • antischimmelmiddelen, zoals ketoconazol (Nizoral)
  • spierverslappers, zoals baclofen (Lioresal)
  • bloeddrukverlagende medicijnen, zoals losartan (Cozaar) en lisinopril (Zestril)
  • immuunonderdrukkende middelen, zoals methotrexaat
  • het antidiabeticum acarbose (Precose)
  • het hartmedicijn amiodaron (Cordarone)

Kruidenpreparaten die de volgende ingrediënten bevatten, kunnen ook leiden tot transaminitis:

  • kava kava
  • germander
  • dicht struikgewas
  • senna
  • ephedra

Ook kunnen hoge doses vitamine A de lever beschadigen.

Als medicijnen of supplementen leiden tot verhoogde transaminasespiegels, kan een arts aanbevelen de dosering te verlagen of van behandeling te wisselen.

Sommige mensen hebben mogelijk regelmatig bloedonderzoek nodig tijdens het gebruik van medicijnen om er zeker van te zijn dat ze de lever of de enzymspiegels niet verstoren.

Minder vaak voorkomende oorzaken

In zeldzame gevallen kunnen de volgende aandoeningen leiden tot transaminitis:

Alfa-1 antitrypsinedeficiëntie

Deze genetische aandoening beschadigt de lever en de longen. De mate van schade kan variëren van verhoogde transaminasespiegels tot leverfalen.

Ongeveer 15 procent van de volwassenen met deze aandoening ontwikkelt littekens in de lever. Ze hebben ook een hoger risico op het ontwikkelen van een vorm van leverkanker die hepatocellulair carcinoom wordt genoemd.

Symptomen geassocieerd met alfa-1 antitrypsinedeficiëntie zijn onder meer:

  • een gezwollen buik
  • gezwollen voeten of benen
  • geelzucht van de huid en ogen

Deze aandoening veroorzaakt ook longgerelateerde symptomen, die meestal optreden tussen de 20 en 50 jaar. Ze omvatten kortademigheid, piepende ademhaling, een snelle hartslag en vermoeidheid.

Een alfa-1-antitrypsinedeficiëntie kan worden vastgesteld met een bloedtest of genetische tests. Er is geen remedie, dus de behandeling is gericht op het beheersen van de symptomen.

Auto-immuun hepatitis

Dit gebeurt wanneer het immuunsysteem de levercellen aanvalt, maar de oorzaak is niet volledig bekend.

Symptomen van auto-immuunhepatitis zijn onder meer:

  • buikpijn
  • een vergrote lever
  • vermoeidheid
  • geelzucht
  • gewrichtspijn
  • verlies van menstruatie
  • uitslag
  • het verschijnen van kleine bloedvaten op de huid

Auto-immuun hepatitis kan littekens in de lever veroorzaken als deze niet wordt behandeld, en het kan uiteindelijk leiden tot leverfalen. Behandelingen omvatten immuunonderdrukkende medicijnen of een levertransplantatie.

De ziekte van Wilson

Deze zeldzame erfelijke aandoening zorgt ervoor dat koper zich ophoopt in organen zoals de lever en de hersenen. Het kan levensbedreigend worden als het kopergehalte te hoog is.

Symptomen zijn onder meer:

  • buikpijn
  • coördinatieproblemen
  • koperkleuring rond de ogen, bekend als Kayser-Fleischer-ringen
  • moeite met spreken of slikken
  • vermoeidheid
  • geelzucht
  • verlies van eetlust
  • stijve spieren
  • zwelling in de benen of buik
  • ongecontroleerde bewegingen

De ziekte van Wilson kan worden gediagnosticeerd met behulp van:

  • bloedtesten
  • genetische tests
  • een leverbiopsie

De aandoening kan worden beheerd met medicijnen die overtollige hoeveelheden koper verwijderen en verdere opbouw voorkomen.

Andere medische aandoeningen

Verschillende aandoeningen die geen verband lijken te houden met de lever, kunnen transaminitis veroorzaken. Vaak zijn er geen levergerelateerde symptomen.

Deze voorwaarden zijn onder meer:

  • schildklieraandoeningen, zoals hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie
  • coeliakie, waarbij het immuunsysteem reageert op gluten
  • hemolyse, het scheuren van rode bloedcellen
  • spieraandoeningen, zoals rabdomyolyse en polymyositis

Diagnose

Een arts kan bloedonderzoeken bestellen om transaminitis te diagnosticeren.

Om transaminitis te diagnosticeren, zal een arts een volledige medische geschiedenis afleggen en een lichamelijk onderzoek uitvoeren. Ze kunnen ook bloedonderzoeken laten uitvoeren en een persoon zal daarvoor moeten vasten.

De bloedtesten bepalen niveaus van:

  • glucose
  • ijzer
  • ferritine
  • totale ijzerbindende capaciteit
  • hepatitis B-oppervlakte-antigeen
  • antilichaam tegen hepatitis C-virus

Als de niveaus normaal zijn, zal een arts veranderingen in levensstijl aanbevelen en de persoon vragen om regelmatig controles bij te wonen totdat de transaminaseniveaus dalen.

Soms is verder testen vereist. Deze tests kunnen echografie omvatten, of ze kunnen controleren op niveaus van bloedantistoffen.

Als de transaminasespiegels gedurende 6 maanden hoog blijven, kan de arts een biopsie bestellen.

Home remedies voor preventie

Om transaminitis te voorkomen:

  • Eet een gebalanceerd dieet.
  • Voer regelmatig matige lichamelijke activiteit uit.
  • Zorg voor een gezond gewicht.
  • Zoek een snelle behandeling voor virale infecties.
  • Beheers chronische aandoeningen, zoals diabetes mellitus of auto-immuunhepatitis, door een voorgeschreven behandelplan te volgen.
  • Neem de aanbevolen doseringen van supplementen en medicijnen.
  • Bespreek alternatieve opties als medicijnen verhoogde transaminaseniveaus veroorzaken.

Afhalen

Een tijdelijke verhoging van leverenzymen is niet ongebruikelijk. Vaak kan deze situatie worden opgelost door veranderingen in levensstijl aan te brengen.

De vooruitzichten zijn afhankelijk van de oorzaak van transaminitis. Wanneer een virale infectie of chronische infectie verantwoordelijk is voor verhoogde transaminaseniveaus, is het belangrijk om samen met een arts te werken om de niveaus te verlagen en verdere schade aan de lever te voorkomen.

Vroegtijdige diagnose en behandeling helpen de symptomen beheersbaar te houden en het risico op complicaties te verkleinen.

none:  revalidatie - fysiotherapie urineweginfectie borstkanker