Hoe lang duurt een postpartumdepressie?

Veel vrouwen ervaren stemmingswisselingen, angstgevoelens en tranen in de weken na de bevalling. Bij sommigen kunnen deze symptomen echter persistenter en ernstiger worden, wat kan duiden op postpartum of postnatale depressie.

Postpartumdepressie begint meestal binnen de eerste 3 maanden na de bevalling, volgens een beoordeling van klinische onderzoeken uit 2014. Volgens de auteurs kan het voor sommige vrouwen een langdurig probleem blijven, vooral als ze geen behandeling krijgen.

Volgens het National Institute for Mental Health (NIMH) ervaart bijna 15% van de vrouwen postpartumdepressie na de bevalling, wat neerkomt op ongeveer 1 op de 7 vrouwen.

Postpartumdepressie is een ernstige psychische aandoening. Het is anders dan de "babyblues", een gevoel van verdriet, vermoeidheid en angst dat tot 80% van de vrouwen treft nadat ze een baby hebben gekregen. De babyblues verdwijnt meestal binnen 3-5 dagen.

Als u zich bewust bent van de tekenen van depressie, kan dit mensen helpen om een ​​passende behandeling te krijgen.

Hoe lang duurt het?

Behandeling is beschikbaar om symptomen van postpartumdepressie te behandelen.

Zonder behandeling kan postpartumdepressie maanden of zelfs jaren aanhouden. Er is echter een effectieve behandeling beschikbaar die vrouwen kan helpen hun symptomen onder controle te houden en hun kwaliteit van leven te verbeteren.

Het Office on Women’s Health adviseert vrouwen die onlangs een baby hebben gekregen om hulp te zoeken voor postpartumdepressie als ze gedurende meer dan twee weken aanhoudende gevoelens van leegte, verdriet of vlakheid ervaren.

De onderzoekers achter een overzicht van onderzoeken naar risicofactoren die sommige vrouwen vatbaarder maken voor aanhoudende postpartumdepressie dan anderen, ontdekten dat de symptomen van postpartumdepressie in de loop van de tijd vaak afnamen. De resultaten suggereerden echter ook dat 38% van de vrouwen met postpartumdepressie chronische symptomen en aanhoudende depressie ervoer.

Ongeveer 50% van de vrouwen die medische zorg kregen voor depressie, bleven symptomen ervaren meer dan 1 jaar na de bevalling.

Van degenen met postpartumdepressie die geen klinische behandeling kregen, had 30% nog steeds symptomen van depressie tot 3 jaar na de bevalling.

Risicofactoren

Het is belangrijk om te begrijpen dat noch de babyblues, noch de postpartumdepressie het gevolg is van iets dat de vrouw heeft gedaan. Het is een veelvoorkomend probleem dat veel vrouwen ervaren, en het betekent niet dat ze slechte moeders zijn.

Sommige factoren lijken het risico op postpartumdepressie te vergroten.

Ze omvatten het hebben van:

• depressie voor of tijdens de zwangerschap
• een geschiedenis van bipolaire stoornis of depressie
• een familielid met de diagnose depressie of psychische aandoening
• een stressvolle levensgebeurtenis hebben meegemaakt rond de tijd van de zwangerschap, zoals huiselijk geweld, een sterfgeval, een baanverlies of ziekte
• een gebrek aan steun van een partner of andere dierbaren
• medische complicaties tijdens de bevalling
• een vroeggeboorte of een kind met een gezondheidsprobleem
• gemengde gevoelens over de zwangerschap
• een stoornis in het gebruik van alcohol of drugs

Risicofactoren voor langdurige depressie

Onderzoekers hebben ook enkele risicofactoren geïdentificeerd voor langdurige postpartumdepressie, waarbij ze opmerken dat het vaak een voortzetting is van reeds bestaande depressie, in plaats van een nieuwe reeks symptomen die begint bij de bevalling.

Andere factoren die een rol leken te spelen, zijn onder meer:

• een slechte relatie met een partner
• spanning
• een geschiedenis van seksueel misbruik

Sommige onderzoeken suggereerden dat de kans groter is dat depressie jonge vrouwen, een laag inkomen of een minderheidsachtergrond treft, maar de gegevens waren minder consistent voor deze bevindingen.

Een slechte gezondheid van het kind leek het risico op langdurige postpartumdepressie niet te vergroten.

De onderzoekers drongen er bij artsen op aan klaar te staan ​​om de tekenen te herkennen dat postpartumdepressie chronisch wordt en rekening te houden met de bredere factoren die kunnen bijdragen aan depressie.

Ze riepen ook op tot verder onderzoek naar de oorzaken van postpartumdepressie en de waarschijnlijke duur ervan.

Symptomen

De symptomen van postpartumdepressie zijn onder meer:

• zich verdrietig, bezorgd, angstig en overweldigd voelen
• de angst hebben niet in staat te zijn om van de baby te houden of voor de baby te zorgen
• huilen meer dan normaal
• humeurig, rusteloos of boos voelen
• moeite met slapen
• te veel of te weinig eten
• pijn en kwalen ervaren, waaronder hoofdpijn, zonder duidelijke reden
• sociaal isolement en het vermijden van activiteiten die vroeger leuk waren
• gedachten over zelfbeschadiging of zelfbeschadiging van de baby
• moeite om voor zichzelf, de baby en het gezin te zorgen
• gevoelens van waardeloosheid of schuldgevoel
• moeite met focussen en beslissingen nemen

Zelfmoordpreventie

• Als u iemand kent die onmiddellijk risico loopt op zelfbeschadiging, zelfmoord of iemand anders pijn doet:
• Bel 911 of het lokale alarmnummer.
• Blijf bij de persoon totdat er professionele hulp arriveert.
• Verwijder wapens, medicijnen of andere mogelijk schadelijke voorwerpen.
• Luister naar de persoon zonder oordeel.
• Als u of iemand die u kent zelfmoordgedachten heeft, kan een preventiehotline helpen. De National Suicide Prevention Lifeline is 24 uur per dag beschikbaar op 1-800-273-8255.

Behandeling

Iedereen die zich zorgen maakt over hoe hij zich voelt na de bevalling, moet een arts raadplegen, die een effectieve behandeling kan bieden. De behandelingsopties kunnen zijn:

Medicatie: Een arts kan een antidepressivum voorschrijven, zoals een selectieve serotonineheropnameremmer (SSRI). Ze zullen met het individu samenwerken om een ​​geschikte dosering vast te stellen. Zodra ze dit hebben bereikt, mag de vrouw de medicatie 6–12 maanden blijven gebruiken. De arts zal ook bespreken hoe de medicatie de borstvoeding kan beïnvloeden.

Transcraniële magnetische stimulatie: deze behandeling maakt gebruik van magnetische golven om zenuwcellen te stimuleren en te activeren. Het is niet-invasief en heeft geen invloed op de borstvoeding. Artsen geven deze behandeling gewoonlijk vier tot zes weken lang vijf keer per week.

Counseling: het bijwonen van sessies voor cognitieve gedragstherapie (CGT) kan ook helpen, vooral als een vrouw dit in combinatie met andere behandelingen doet.

Een persoon kan thuis ook enkele stappen ondernemen die verlichting kunnen brengen.

Waaronder:

• zoveel mogelijk rust krijgen
• anderen vragen om te helpen met taken, indien mogelijk
• de drang weerstaan ​​om te proberen alles perfect te doen
• tijd doorbrengen met vrienden en andere familieleden
• hun gevoelens delen met anderen
• lid worden van een lokale steungroep
• wat lichaamsbeweging krijgen, bijvoorbeeld buiten wandelen met de baby in een kinderwagen

Het is ook een goed idee om rond deze tijd geen ingrijpende veranderingen in het leven aan te brengen, omdat deze de stress kunnen vergroten.

Klik hier voor enkele tips om met postpartumdepressie om te gaan.

Effect op het kind

Postpartumdepressie kan de vroege relatie tussen een moeder en haar kind beïnvloeden.

Volgens het Office on Women’s Health kan een kind het volgende ervaren als zijn moeder een onbehandelde depressie heeft:

• problemen met leren en taalontwikkeling
• gedragsproblemen
• vaker huilen
• opwinding en stress
• groeiproblemen
• een hoger risico op zwaarlijvigheid
• moeite met wennen aan sociale situaties en het schoolleven

Hulp zoeken bij depressie kan het welzijn van zowel de moeder als het kind helpen beschermen.

Outlook

Postpartumdepressie treft veel vrouwen na de bevalling. Zonder behandeling kan het maanden of zelfs jaren aanhouden. Behandeling kan echter de symptomen helpen verlichten en de kwaliteit van leven verbeteren.

Iedereen die zich zorgen maakt over zijn of haar gevoelens, moet contact opnemen met een professionele zorgverlener of een arts. Een vertrouwde vriend of familielid kan vaak helpen om hulp te krijgen als de vrouw niet het gevoel heeft dat ze dit alleen kan.

Het zoeken naar een behandeling voor postpartumdepressie kan op de lange termijn voordelen opleveren voor de vrouw, de baby en de rest van het gezin.

Vraag:

Mijn vriendin heeft 2 maanden geleden een baby gekregen en ik denk dat ze een postpartumdepressie heeft. Ze wil er niet over praten, maar ik zie dat er iets mis is. Ik denk dat ze bang is dat de autoriteiten de baby weghalen als ze zegt dat ze het niet aankan. Hoe kan ik helpen?

EEN:

Ik zou beginnen met haar te steunen bij het zoeken naar hulp. Begin met haar verloskundige of gynaecoloog. Ze zijn getraind om moeders te screenen na de bevalling en zijn bekend met hulpmiddelen en medicijnen om te helpen.

Als ze aarzelt om naar haar dokter te gaan, stel haar dan gerust dat dit niet ongebruikelijk is na de bevalling. Met tussenkomst en ondersteuning kan ze haar toestand verbeteren en emotioneel en fysiek meer beschikbaar zijn voor haar baby.

Valinda Riggins Nwadike Antwoorden vertegenwoordigen de mening van onze medische experts. Alle inhoud is strikt informatief en mag niet als medisch advies worden beschouwd.