Hoe beïnvloeden zuivelvetten het risico op diabetes type 2?
De discussie over de vraag of zuivelproducten en van zuivel afgeleide vetten goed of slecht zijn voor de gezondheid, is al jaren aan de gang. Recente gegevens lijken echter te suggereren dat melk, kaas en yoghurt wellicht meer heilzaam dan schadelijk zijn. Een nieuwe internationale studie bevestigt het bewijs dat zuivelvetten het risico op diabetes kunnen verlagen.
Recente studies suggereren dat de consumptie van zuivelproducten verschillende gezondheidsvoordelen kan hebben.
Een studie behandelde bijvoorbeeld Medisch nieuws vandaag voerde vorige maand aan dat volvette zuivelproducten de cardiovasculaire gezondheid kunnen helpen behouden.
Toch is niet iedereen het eens met deze bevindingen, en sommige landen - waaronder het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten - hebben voedingsrichtlijnen voorgesteld die mensen aanmoedigen om te kiezen voor magere of vetvrije zuivelproducten.
Nu heeft een internationaal onderzoeksteam onder leiding van wetenschappers van de Universiteit van Cambridge in het Verenigd Koninkrijk en van Tufts University in Medford, MA, een gepoolde analyse uitgevoerd van verschillende prospectieve cohortstudies, waarbij wordt gekeken naar de relatie tussen consumptie van zuivelvet en het risico. van diabetes type 2.
De onderzoekers analyseerden de gegevens die waren verzameld van 16 potentiële cohorten uit 12 landen, waaronder de VS en Australië, die in totaal 63.682 deelnemers telden. Hun bevindingen verschijnen in het tijdschrift PLOS Medicine.
Om uit te leggen waarom ze ervoor kozen om deze analyse uit te voeren, schrijven de auteurs dat de "effecten van zuivelvet op diabetes type 2 niet goed zijn vastgesteld".
"Hoewel zuivelvet palmitinezuur bevat dat het risico op [diabetes type 2] zou kunnen verhogen, bevat het ook verschillende andere soorten vetzuren en weerspiegelt het verder specifieke voedingsmiddelen, zoals kaas of yoghurt, die het risico zouden kunnen verminderen", merken ze op.
Zuivelvetgehalte en diabetesrisico
De onderzoekers bestudeerden de biomarkers van de deelnemers voor de consumptie van zuivelvet, rekening houdend met de correlatie tussen deze en het risico op diabetes type 2.
Geen van de deelnemers had diabetes bij aanvang, hoewel 15.158 personen deze metabole aandoening ontwikkelden tijdens de follow-upperiode van het onderzoek, die meer dan 20 jaar duurde.
Door de gegevens uit alle 16 onderzoeken te analyseren, vonden de onderzoekers verbanden tussen mensen met hogere concentraties zuivelvet biomarkers in hun systeem en een lager risico op diabetes type 2.
Bovendien erkennen de wetenschappers dat andere factoren dan iemands niveaus van zuivelconsumptie de niveaus van de biomarkers die in dit onderzoek worden beschouwd, kunnen beïnvloeden.
In vergelijking met deelnemers met de laagste concentraties van biomarkers voor zuivelvet, hadden degenen met de hoogste niveaus een ongeveer 30 procent verminderd risico op het ontwikkelen van diabetes type 2, noteren de auteurs van het onderzoek.
"Onze resultaten bieden het meest uitgebreide wereldwijde bewijs tot nu toe over biomarkers voor zuivelvet en hun relatie met een lager risico op diabetes type 2", zegt hoofdonderzoeker Dr. Fumiaki Imamura.
"We zijn ons ervan bewust dat ons biomarkerwerk beperkingen heeft en verder onderzoek naar onderliggende mechanismen vereist, maar het beschikbare bewijs over zuivelvet wijst op zijn minst niet op een verhoogd risico voor de ontwikkeling van diabetes type 2", voegt hij eraan toe.
"We hopen dat onze bevindingen en bestaand bewijs over zuivelvet zullen helpen bij toekomstige voedingsaanbevelingen voor de preventie van leefstijlgerelateerde ziekten."
Dr. Fumiaki Imamura
‘Een noodzaak om de voordelen van zuivelproducten opnieuw te bekijken’
Senior studie auteur prof. Dariush Mozaffarian is ook van mening dat de huidige bevindingen kunnen vragen om een herziening van voedingsrichtlijnen die mensen aanmoedigen om volvette zuivelproducten te vermijden.
"Hoewel zuivelproducten worden aanbevolen als onderdeel van een gezond dieet, bevelen de Amerikaanse en internationale richtlijnen over het algemeen magere of niet-vette zuivelproducten aan vanwege bezorgdheid over de nadelige effecten van meer calorieën of verzadigd vet", zegt prof. Mozaffarian.
"Onze bevindingen, het meten van biomarkers van vetzuren die worden geconsumeerd in zuivelvet, suggereren dat de potentiële metabolische voordelen van zuivelvet of voedingsmiddelen die rijk zijn aan zuivelvet, zoals kaas, opnieuw moeten worden onderzocht", adviseert de senior auteur.
Dit onderwerp verdient verder onderzoek. Bij toekomstige studies zal echter rekening moeten worden gehouden met enkele van de beperkingen waarmee de huidige analyse wordt geconfronteerd.
De onderzoekers leggen uit dat hun resultaten geen onderscheid maken tussen verschillende soorten zuivelproducten, hoewel het belangrijk is op te merken dat de consumptie van verschillende voedingsmiddelen, zoals melk versus kaas, een andere invloed kan hebben op het metabolische risico.
Ten slotte was de huidige analyse vooral gericht op blanke populaties, wat betekent dat de bevindingen mogelijk niet van toepassing zijn op verschillende cohorten. Om deze reden zouden toekomstige studies moeten streven naar meer diverse populaties.
