Het blokkeren van de energievoorziening van eierstokkanker helpt de verspreiding te beteugelen

Het is vaak zo dat uit een diagnose van eierstokkanker blijkt dat de tumor al is uitgezaaid naar nabijgelegen weefsel. Nu hebben wetenschappers een mogelijke manier ontdekt om de energietoevoer af te sluiten die deze invasieve fase van eierstokkanker voedt.

Hebben wetenschappers een nieuwe manier gevonden om de verspreiding van eierstokkanker te stoppen?

Een nieuwe studie, geleid door de Universiteit van Chicago in Illinois, heeft de rol van glycogeen bij het aanwakkeren van de verspreiding van eierstokkanker ontrafeld.

Het is de eerste die onthult hoe tumorcellen interageren met ondersteunende cellen, kanker-geassocieerde fibroblasten genaamd, om dit mogelijk te maken.

"Er is geen systematische studie uitgevoerd", zegt senior studie auteur Ernst Lengyel, hoogleraar verloskunde en gynaecologie aan de universiteit, "van de signaalroutes die geïnitieerd zijn door menselijke kankercellen en kankergerelateerde fibroblasten."

Hij en zijn collega's rapporteren hun recente bevindingen in een artikel dat nu in het tijdschrift voorkomt Celstofwisseling.

"We denken dat dit aanzienlijke klinische implicaties kan hebben", stelt prof. Lengyel.

Eierstokkanker en uitzaaiingen

De eierstokken zijn vrouwelijke hormoonproducerende klieren die eitjes maken. Elke vrouw heeft twee eierstokken; een aan weerszijden van de baarmoeder. Ongeveer één keer per maand reist een volwassen ei met de genen van de biologische moeder door een eileider naar de baarmoeder.

Daar wordt het klaargemaakt voor bevruchting door sperma, dat de genen van de biologische vader draagt. Een bevruchte eicel wordt dan een foetus met genen van beide ouders.

Eierstokkanker begint wanneer cellen in de eierstokken of eileiders uit de hand lopen en een tumor vormen.

De American Cancer Society (ACS) schat dat ongeveer "22.240 vrouwen" in de Verenigde Staten zullen ontdekken dat ze eierstokkanker hebben en ongeveer 14.070 zullen in 2018 aan de ziekte overlijden.

In bijna 4 van de 5 gevallen van eierstokkanker is de tumor op het moment van de diagnose al het omentum binnengedrongen, een gordijn van vetweefsel dat over de darmen hangt.

Zodra de kanker dit "energierijke vetkussen" is binnengedrongen, versnelt het. Het proces van verspreiding, dat begint met weefselinvasie, wordt metastase genoemd en is complex en meertraps.

De volgende fase is wanneer tumorcellen door de bloedbaan en het lymfesysteem reizen om nieuwe tumoren in andere delen van het lichaam op te zetten.

Gemetastaseerde kanker is veel moeilijker te behandelen dan kanker die beperkt blijft tot de primaire tumor, en het is de belangrijkste reden voor sterfgevallen door kanker.

Mobiliseren van energievoorraden

In het geval van eierstokkanker, als de tumor het omentum binnendringt, put het zijn vetcellen uit en rekruteert vervolgens cellen die kanker-geassocieerde fibroblasten worden genoemd om het te helpen de volgende stap te zetten.

De fibroblasten versnellen de uitzaaiing door kankercellen te helpen de middelen te krijgen die ze nodig hebben om te groeien en zich te vermenigvuldigen, zoals het verhogen van de bloedtoevoer naar de tumor en het mobiliseren van energievoorraden.

Prof. Lengyel en zijn collega's onderzochten de signalen die heen en weer gaan tussen menselijke eierstokkankercellen en kankergeassocieerde fibroblasten.

Ze deden dit door ovariumkankercellen en fibroblasten samen te laten groeien in het laboratorium en vervolgens een methode te gebruiken die 'kwantitatieve fosfoproteomica' wordt genoemd om hun 'cellulaire overspraak' te volgen.

De onderzoekers ontdekten dat chemische signalen van de fibroblasten de kankercellen ertoe aanzetten om hun eigen opgeslagen glycogeen om te zetten in glucose.

Deze gemakkelijke toevoer van glucose voedt de invasie van andere weefsels, wat op zijn beurt leidt tot een agressievere tumor en snelle metastase.

Energietoevoer blokkeren

De onderzoekers suggereren dat er een manier zou kunnen zijn om het invasieproces te stoppen of te vertragen. Ze ontdekten dat een signaleringsroute genaamd p38α MAPK de glycogeenmobilisatie activeerde in de met kanker geassocieerde fibroblasten.

Ze onthulden ook dat het verstoren van de enzymen die bij deze route betrokken zijn, of het blokkeren van de signaalroutes die het glycogeenmetabolisme in de kankercellen veroorzaken, 'metastase' vermindert.

Ze suggereren dat dit een "therapeutische strategie" zou kunnen zijn om "abdominaal metastaserende" tumoren na een operatie te verminderen.

"Dit is de eerste keer dat de rol van glycogeen bij uitzaaiingen van kanker grondig is onderzocht."

Prof. Ernst Lengyel

none:  multiple sclerose Reumatoïde artritis depressie