Feiten over huidkanker bij zwarte mensen
Het is niet waar dat mensen met een donkere huidskleur immuun zijn voor huidkanker. Zwarte mensen en mensen met een donkere huidskleur kunnen huidkanker krijgen. Huidkanker komt echter niet vaak voor bij zwarte mensen.
Volgens de American Academy of Dermatology krijgen mensen met een donkere huidskleur vaak geen diagnose totdat de kanker zich in een later stadium bevindt. Dit komt meestal doordat de symptomen moeilijker te herkennen zijn.
Een diagnose in een laat stadium kan levensbedreigend zijn. Volgens de Skin Cancer Foundation is het 5-jaars overlevingspercentage van melanomen voor zwarte mensen in de Verenigde Staten 65%, vergeleken met 91% voor blanken.
Blijf lezen om meer te weten te komen over huidkanker bij zwarte mensen en wat mensen kunnen doen om dit te voorkomen.
Hoe vaak komt het voor?
Huidkanker maakt 1-2% uit van alle gevallen van kanker onder zwarte mensen.
Huidkanker komt niet vaak voor bij mensen met een donkere huid.
Volgens de Skin Cancer Foundation maakt huidkanker onder zwarte mensen in de VS slechts 1-2% uit van alle gevallen van kanker. Bij mensen met een donkere huid, zoals Latijns-Amerikaanse en Aziatische mensen, maakt huidkanker respectievelijk 4 à 5% en 2 à 4% uit van alle gevallen van kanker.
Wanneer huidkanker optreedt, zijn de meest voorkomende plaatsen waar een tumor zich kan ontwikkelen delen met een lichtere huid, zoals:
- slijmvliezen, zoals in de mond
- onder de nagels
- de voetzolen
- de handpalmen
- het anogenitale gebied, dat is het gebied rond de lies en anus
- de onderbenen
Bij niet-blanke mensen is de meest voorkomende plaats voor het ontwikkelen van een tumor op de plantaire of het weefsel dat langs de onderkant van de voet loopt. Dit is goed voor 30-40% van alle gevallen van huidkanker.
Soorten
Drie soorten huidkanker zijn van bijzonder belang voor mensen met een donkere huid:
- plaveiselcelcarcinoom, dat het meest voorkomt bij negroïde mensen
- melanoma
- basaalcelcarcinoom
Wanneer een zorgverlener het vroegtijdig diagnosticeert, kan de behandeling meestal alle drie de typen in remissie brengen. Zwarte mensen en mensen met een donkere huidskleur hebben echter minder kans om vroegtijdig een diagnose van kanker te krijgen.
Volgens de American Academy of Dermatology, voor Afro-Amerikaanse mensen:
- artsen diagnosticeren ongeveer 24% van de melanoomgevallen in het regionale stadium, wat betekent dat de kanker is uitgezaaid naar nabijgelegen lymfeklieren
- artsen diagnosticeren ongeveer 16% wanneer ze zich in het verre stadium bevinden, wat betekent dat de kanker zich heeft uitgezaaid naar verre delen van het lichaam
Preventie en vroege opsporing
Mensen van elke huidskleur kunnen dezelfde stappen ondernemen om huidkanker te helpen voorkomen.
Enkele basisstappen zijn:
- zoek waar mogelijk schaduw
- draag kleding die het grootste deel van de huid bedekt, vooral tijdens langere periodes buiten
- draag zonnebrandcrème op blootgestelde delen
- vermijd zonnebanken
- breng zonnebrandcrème aan 15-30 minuten voor het uitgaan en breng elke 2 uur opnieuw aan
Naast het nemen van maatregelen om directe blootstelling aan de zon te beperken, moeten mensen met elke huidskleur elke maand zelfonderzoek doen. Bij een zelfonderzoek moet een persoon zijn lichaam controleren op mogelijke tumoren. Om dit te doen, kunnen ze:
- gebruik een spiegel om moeilijk te zien plekken te onderzoeken, vooral op de onderkant van de voeten en tussen de tenen
- als ze een donkere huid hebben, controleer dan de gebieden waar de kans op huidkanker het grootst is, zoals de voetzolen, in de mond, het anogenitale gebied, de handpalmen en andere gebieden waar het pigment van de huid niet zo donker is
Bij het controleren van de huid moeten zwarte mensen letten op enkele van de volgende symptomen:
- een pijnlijke plek die niet zal genezen of die geneest en dan weer verschijnt
- een donkere vlek, groei of donkerder deel van de huid dat bloeden, groeit of van grootte of vorm verandert
- een donkere lijn rond of onder een vingernagel of teennagel
- een pijnlijke plek die niet goed of snel geneest
Diagnose
De diagnose kan thuis beginnen.
Mensen zouden hun huid elke maand moeten controleren op symptomen van huidkanker. Als ze merken dat ze aanwezig zijn, moeten ze zo snel mogelijk contact opnemen met hun zorgverlener.
De arts zal de huid van de persoon onderzoeken. Als er al symptomen aanwezig zijn in een deel van de huid, zullen ze hun aandacht meestal op dat gebied richten. Ze zullen waarschijnlijk algemene vragen stellen over iemands familie en persoonlijke geschiedenis van huidkanker.
Als er een vermoeden bestaat van huidkanker, zal een arts een excisiebiopsie uitvoeren. Ze kunnen het hele gebied of een deel van het gebied uit de huid snijden. Ze sturen het weefsel vervolgens naar een pathologielaboratorium, waar experts het onder een microscoop onderzoeken om te bepalen of het kanker is of niet.
Na de diagnose zal een arts mogelijke behandelingsopties aanbevelen. De beste behandelingsoptie voor elke persoon hangt af van het type kanker en of en hoever het zich heeft verspreid.
Er zijn veel behandelingsopties beschikbaar, waaronder het operatief verwijderen van de omgeving om ervoor te zorgen dat er geen kankercellen achterblijven. In het bijzonder kunnen artsen een Mohs-operatie voorstellen, waarbij een chirurg geleidelijk dunne lagen van de aangetaste huid zal verwijderen totdat er gezond weefsel overblijft. Artsen kunnen ook chemotherapie of bestralingstherapie aanbevelen.
Afhalen
Hoewel het niet gebruikelijk is, is het mogelijk dat zwarte mensen en mensen met een donkere huid huidkanker krijgen. Iedereen moet zijn huid regelmatig controleren op abnormale gezwellen of andere veranderingen.
Wanneer een persoon een vroege diagnose krijgt, zijn behandelingen doorgaans effectief. Bij zwarte mensen diagnosticeren artsen echter meestal in de latere stadia huidkanker. Dit komt vaak doordat de symptomen moeilijker te herkennen zijn. Tegen die tijd is de kanker echter moeilijker te behandelen.
Het is belangrijk dat zwarte mensen de gemeenschappelijke delen van hun huid controleren waar huidkanker kan optreden, inclusief de voetzolen, de handpalmen, het anogenitale gebied, de onderbenen en de binnenkant van de mond.
