Wat is het verband tussen HPV en HIV?
HPV en HIV zijn beide virussen die seksueel overdraagbare aandoeningen veroorzaken. De virussen veroorzaken verschillende aandoeningen, hoewel mensen met hiv gevoeliger zijn voor HPV dan anderen.
Mensen met onbehandelde hiv hebben meer kans op actieve HPV-infecties en kunnen ergere symptomen van HPV ervaren. HPV-preventie is vooral belangrijk voor mensen met hiv.
Deze infecties hebben verschillende symptomen, vooruitzichten en behandeling. Lees verder om meer te weten te komen over de verschillen en verbanden tussen HPV en HIV.
Wat is HPV?
Het humaan papillomavirus (HPV) is de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoening (soa). De CDC schat dat bijna elke seksueel actieve persoon tijdens zijn leven HPV zal krijgen, tenzij ze het HPV-vaccin hebben gehad.
Er zijn veel verschillende soorten HPV. Het virus veroorzaakt niet altijd symptomen, maar sommige soorten kunnen genitale wratten en bepaalde vormen van kanker veroorzaken. De meeste mensen zullen niet weten dat ze HPV hebben totdat een arts het ontdekt tijdens routinematige screening, zoals bij een uitstrijkje, of ze ontwikkelen symptomen van een infectie.
Wat is hiv?
HIV is een virus dat zich richt op het immuunsysteem van een persoon. Het richt zich specifiek op witte bloedcellen die CD4-cellen worden genoemd. HIV wordt meestal overgedragen via geslachtsgemeenschap of met behulp van dezelfde naalden als een persoon met HIV.
Er zijn veel effectieve behandelingen voor hiv die de progressie kunnen stoppen en de overdracht op anderen kunnen voorkomen. Indien onbehandeld, zal HIV doorgaan naar stadium 3 HIV, ook bekend als AIDS, wat fataal kan zijn.
Wat is het verband tussen HPV en HIV?
HPV en HIV zijn verschillende virussen. Ze zijn niet verwant en hebben weinig overeenkomsten.
Mensen kunnen zowel HPV als hiv oplopen door seksuele activiteit, dus ze worden beide als soa's beschouwd. Beide virussen kunnen jarenlang in het lichaam sluimeren zonder symptomen te veroorzaken.
Een persoon kan zowel HPV als HIV hebben. Beide virussen kunnen een persoon vatbaarder maken voor andere ziekten of complicaties
HPV kan genitale wratten op de penis, vagina en rectum veroorzaken. Mensen met hiv kunnen ernstigere zweren in het rectum en het gebied rond de baarmoederhals hebben. Mensen met hiv hebben ook meer kans op abnormale cellen in de anus of vagina, die zich kunnen ontwikkelen tot bepaalde vormen van kanker.
Bezoek onze speciale hub voor meer diepgaande informatie en bronnen over hiv en aids.
Symptomen van HIV en HPV
Veel mensen met HPV zullen geen symptomen ontwikkelen omdat hun lichaam de infectie bestrijdt. Het virus blijft echter vaak in het lichaam van een persoon sluimeren.
Bij sommigen zullen de symptomen van HPV zich presenteren als genitale wratten. Hoewel genitale wratten meestal op of rond het genitale gebied voorkomen, kunnen ze ook op de handen, voeten, gezicht en benen voorkomen.
Sommige mensen die HPV oplopen, kunnen daardoor kanker krijgen. De meest voorkomende vorm van kanker is baarmoederhalskanker. Een persoon kan echter kanker van de vagina, penis, anus, vulva, mond of keel krijgen als gevolg van HPV.
Veel mensen met hiv zijn zich er niet van bewust dat ze het hebben totdat ze een routine soa-test krijgen.
Naar schatting 40 tot 90 procent van de mensen met hiv krijgt ongeveer 2 tot 4 weken na het oplopen van het virus griepachtige symptomen. Vroege symptomen zijn onder meer:
- gezwollen lymfeklieren
- koorts
- vermoeidheid
- spierpijn
- uitslag
- rillingen
- een zere keel
- mondzweren
- Nacht zweet
Deze symptomen van hiv kunnen enkele dagen of weken aanhouden. Gedurende deze tijd is het risico op seksueel overdragen van hiv groot en kan het zijn dat hiv-tests het virus nog niet kunnen detecteren.
Risicofactoren
Seksueel actieve tieners en volwassenen die orale, vaginale of anale seks hebben, lopen het risico HPV of HIV op te lopen. HPV is heel gemakkelijk te contracteren omdat het virus op het oppervlak van de huid van een persoon leeft. Dit betekent dat iemand het virus kan oplopen door huid-op-huidcontact met iemands voeten, handen, penis, mond, vagina of een andere slijmholte.
Mensen die naalden met anderen delen, lopen een groter risico om hiv op te lopen of over te dragen. In de jaren tachtig waren bloedtransfusies ook een risicofactor voor het oplopen van hiv. Dankzij verbeterde screeningsmethoden vormen bloedtransfusies tegenwoordig echter vrijwel geen risico.
Preventie
Mensen kunnen het risico op het oplopen van zowel HPV als hiv verkleinen door preventieve maatregelen te nemen.
Mensen kunnen hun risico op soa's, waaronder HPV en hiv, verkleinen door barrièremethoden te gebruiken tijdens seksuele activiteit.
Condooms zijn erg effectief om het risico op hiv-overdracht te verminderen. Mensen kunnen echter HPV oplopen via de huid rond iemands geslachtsdelen, dus condooms bieden geen volledige bescherming tegen HPV.
Doorgaans geven beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg de HPV-vaccinatie in twee injecties aan mensen tot 15 jaar oud.Volwassenen tot 45 jaar die niet als tieners zijn ingeënt, kunnen nu echter een iets andere versie krijgen. De Amerikaanse Food and Drugs Administration (FDA) heeft onlangs het gebruik van een bestaande vaccinatie uitgebreid tot mensen in deze leeftijdsgroep.
Om het risico op het oplopen van hiv te verkleinen, kan een persoon een dagelijkse dosis profylactische pre-expositie (PrEP) nemen. Artsen bevelen deze maatregel aan voor mensen met een hoog risico om hiv op te lopen.
Volgens HIV.gov, een website van het Amerikaanse Department of Health & Human Services, kan het nemen van PrEP het risico van een persoon om hiv te ontwikkelen aanzienlijk verminderen. Het kan het risico op het oplopen van hiv door seksuele activiteit met 90 procent verminderen, en met 70 procent voor mensen die geïnjecteerde medicijnen gebruiken.
Diagnose
Artsen kunnen zowel HPV als HIV detecteren met behulp van bepaalde screeningtests. Diagnose kan moeilijk zijn omdat deze virussen niet altijd lichamelijke symptomen vertonen.
Om een soa te helpen diagnosticeren, zal een arts een persoon vragen naar hun symptomen, seksuele geschiedenis en risicofactoren.
Het is mogelijk dat een arts HPV pas kan diagnosticeren als de symptomen zich ontwikkelen. Artsen kunnen genitale wratten diagnosticeren met een visueel onderzoek en kunnen HPV-cervicale infectie detecteren via een uitstrijkje, ook wel een uitstrijkje genoemd. Artsen kunnen cervicale cellen controleren op HPV.
Artsen raden aan dat vrouwen van 21 tot 65 jaar om de 3 jaar een uitstrijkje maken. Vrouwen van 30 tot 65 jaar die een HPV en een uitstrijkje nodig hebben, moeten echter om de 5 jaar worden getest.
Het is mogelijk dat een persoon met hiv enkele weken na het oplopen van het virus niet positief test. Dit komt omdat het tijd kost voordat het lichaam antilichamen tegen het virus genereert die hoog genoeg zijn om bij de meeste tests detecteerbaar te zijn. Een arts laat meestal een bloedtest uitvoeren om hiv vast te stellen.
Een vroege diagnose van hiv is noodzakelijk voor een goed vooruitzicht. Zelfs als de eerste tests negatief zijn, moet een persoon die vermoedt dat hij mogelijk hiv heeft opgelopen, opnieuw worden getest.
Behandelingen
Er is geen behandeling voor HPV. Veel mensen zullen merken dat hun immuunsysteem het virus met succes zal bestrijden. Voor degenen die dat niet doen, zal een arts genitale wratten of kanker behandelen op basis van individuele omstandigheden.
Zorgverleners kunnen hiv behandelen met een regime van medicijnen die antiretrovirale middelen worden genoemd. Een persoon met hiv zal een combinatie van medicijnen gebruiken om:
- vermindering van het totale aantal hiv-cellen, bekend als de viral load
- verhoging van het aantal CD4-immuunsysteemcellen
- stop de voortgang van hiv
- voorkomen dat hiv wordt overgedragen op anderen
Iemand die een succesvolle behandeling krijgt, zal het aantal hiv-cellen zien dalen tot een niet-detecteerbaar niveau. Dit betekent dat de hiv van de persoon niet vordert en dat ze niet langer seksueel hiv kunnen overdragen.
Antiretrovirale middelen genezen hiv niet, en sommige hiv-middelen blijven in de weefsels. Om deze reden moet iemand zijn leven lang hiv-medicatie blijven gebruiken om overdracht en progressie van hiv te voorkomen.
Outlook
Het immuunsysteem van een persoon kan HPV vaak bestrijden zonder negatieve symptomen. Anderen kunnen uitbraken van genitale wratten krijgen, die een arts kan behandelen als ze zich voordoen. De vooruitzichten voor een persoon met HPV-gerelateerde kanker variëren afhankelijk van de risicofactoren van een persoon en het stadium van de kanker.
Er is geen remedie voor hiv. Door de moderne behandeling kunnen mensen met hiv echter een normale kwaliteit van leven hebben. Een persoon zal echter elke dag medicijnen moeten nemen en regelmatig moeten worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat de medicatie nog steeds werkt.
Overzicht
HPV en HIV zijn twee virussen die mensen kunnen oplopen door seksueel contact. De symptomen, oorzaken en behandelingen voor de twee virussen zijn verschillend. Beide kunnen tot andere gezondheidscomplicaties leiden
Een persoon met hiv kan ergere symptomen en complicaties van HPV ervaren dan een persoon zonder hiv. Dit komt door het effect dat hiv heeft op het immuunsysteem.
Er is een vaccinatie beschikbaar om HPV te voorkomen, en het is mogelijk om het risico op hiv-infectie te verkleinen met PrEP-medicatie. HPV vertoont mogelijk geen symptomen en het immuunsysteem van een persoon kan de infectie bestrijden. Hiv kan echter niet worden genezen en iedereen die het virus heeft, moet regelmatig worden gecontroleerd en behandeld.
