Hoe voelt angst en hoe beïnvloedt het het lichaam?

Angst kan invloed hebben op de lichamelijke en geestelijke gezondheid. Er zijn effecten op korte en lange termijn op zowel lichaam als geest.

Hoewel veel mensen op de hoogte zijn van de effecten van angst op de geestelijke gezondheid, zijn minder mensen zich bewust van de fysieke bijwerkingen, waaronder spijsverteringsproblemen en een verhoogd risico op infectie. Angst kan ook de functie van het cardiovasculaire, urineweg- en ademhalingssysteem veranderen.

In dit artikel bespreken we de meest voorkomende lichamelijke symptomen en bijwerkingen van angst.

Symptomen

Overmatige zorgen en nervositeit zijn kenmerken van angst.

Mensen met angst kunnen een reeks lichamelijke en psychische symptomen ervaren. De meest voorkomende zijn:

  • nerveus, gespannen of angstig voelen
  • rusteloosheid
  • paniekaanvallen, in ernstige gevallen
  • een snelle hartslag
  • snelle ademhaling of hyperventilatie
  • zweten
  • schudden
  • vermoeidheid
  • zwakheid
  • duizeligheid
  • moeite met concentreren
  • slaapproblemen
  • misselijkheid
  • spijsverteringsproblemen
  • te koud of te warm voelen
  • pijn op de borst

Sommige angststoornissen hebben aanvullende symptomen. OCS veroorzaakt bijvoorbeeld ook:

  • obsessieve gedachten
  • dwangmatig gedrag dat erop gericht is de angst die door de gedachten wordt veroorzaakt, te verminderen
  • periodes van tijdelijke verlichting, die volgen op het dwangmatige gedrag

Effecten van angst op het lichaam

Duizeligheid en duizeligheid zijn mogelijke symptomen van angst.

Angst kan een aanzienlijk effect hebben op het lichaam en langdurige angst verhoogt het risico op het ontwikkelen van chronische lichamelijke aandoeningen.

De medische gemeenschap vermoedt dat angst zich ontwikkelt in de amygdala, een gebied van de hersenen dat emotionele reacties beheert.

Wanneer een persoon angstig, gestrest of bang wordt, sturen de hersenen signalen naar andere delen van het lichaam. De signalen geven aan dat het lichaam zich moet voorbereiden om te vechten of te vluchten.

Het lichaam reageert bijvoorbeeld door adrenaline en cortisol vrij te geven, die door velen worden omschreven als stresshormonen.

De vecht- of vluchtreactie is handig bij het confronteren van een agressief persoon, maar is minder handig bij het gaan voor een sollicitatiegesprek of het geven van een presentatie. Het is ook niet gezond dat deze reactie op de lange termijn aanhoudt.

Enkele van de manieren waarop angst het lichaam beïnvloedt, zijn onder meer:

Ademhaling en ademhalingsveranderingen

Tijdens perioden van angst kan de ademhaling van een persoon snel en oppervlakkig worden, wat hyperventilatie wordt genoemd.

Hyperventilatie zorgt ervoor dat de longen meer zuurstof opnemen en deze snel door het lichaam transporteren. Extra zuurstof helpt het lichaam zich voor te bereiden op vechten of vluchten.

Hyperventilatie kan mensen het gevoel geven dat ze niet genoeg zuurstof krijgen en kunnen naar adem happen. Dit kan hyperventilatie en de symptomen ervan verergeren, waaronder:

  • duizeligheid
  • zich flauw voelen
  • duizeligheid
  • tintelingen
  • zwakheid

Cardiovasculaire systeemrespons

Angst kan veranderingen in de hartslag en de bloedcirculatie door het lichaam veroorzaken.

Een snellere hartslag maakt het gemakkelijker om te vluchten of te vechten, terwijl een verhoogde bloedstroom verse zuurstof en voedingsstoffen naar de spieren brengt.

Wanneer bloedvaten vernauwen, wordt dit vasoconstrictie genoemd en dit kan de lichaamstemperatuur beïnvloeden. Mensen ervaren vaak opvliegers als gevolg van vasoconstrictie.

Als reactie daarop zweet het lichaam om af te koelen. Dit kan soms te effectief zijn en ervoor zorgen dat iemand het koud krijgt.

Langdurige angst is mogelijk niet goed voor het cardiovasculaire systeem en de gezondheid van het hart. Sommige onderzoeken suggereren dat angst het risico op hartaandoeningen bij verder gezonde mensen verhoogt.

Verminderde immuunfunctie

Op korte termijn versterkt angst de reacties van het immuunsysteem. Langdurige angst kan echter het tegenovergestelde effect hebben.

Cortisol voorkomt het vrijkomen van stoffen die ontstekingen veroorzaken en schakelt aspecten van het immuunsysteem uit die infecties bestrijden, waardoor de natuurlijke immuunrespons van het lichaam wordt aangetast.

Mensen met chronische angststoornissen hebben meer kans op verkoudheid, griep en andere soorten infectie.

Veranderingen in de spijsvertering

Cortisol blokkeert processen die het lichaam als niet-essentieel beschouwt in een vecht- of vluchtsituatie.

Een van deze geblokkeerde processen is de spijsvertering. Adrenaline vermindert ook de bloedstroom en ontspant de buikspieren.

Als gevolg hiervan kan een persoon met angst last krijgen van misselijkheid, diarree en het gevoel hebben dat de maag aan het karnen is. Ze kunnen ook hun eetlust verliezen.

Sommige onderzoeken suggereren dat stress en depressie verband houden met verschillende spijsverteringsaandoeningen, waaronder het prikkelbare darm syndroom (IBS).

Een studie van poliklinische patiënten in een gastro-enterologische kliniek in Mumbai meldde dat 30-40 procent van de deelnemers met IBS ook last had van angst of depressie.

Urinaire reactie

Angst en stress kunnen de behoefte om te plassen vergroten, en deze reactie komt vaker voor bij mensen met fobieën.

De noodzaak om te plassen of het verlies van controle over het plassen kan een evolutionaire basis hebben, aangezien het gemakkelijker is om te vluchten met een lege blaas.

Het verband tussen angst en een verhoogde aandrang om te plassen blijft echter onduidelijk.

Complicaties en effecten op lange termijn

Slapeloosheid is een mogelijke complicatie van angst.

Angst hebben kan leiden tot negatieve effecten op de lange termijn. Mensen met angst kunnen last krijgen van:

  • depressie
  • spijsverteringsproblemen
  • slapeloosheid
  • chronische pijnaandoeningen
  • problemen met school, werk of gezelligheid
  • een verlies van interesse in seks
  • stoornissen in verband met middelenmisbruik
  • zelfmoordgedachten

Oorzaken en risicofactoren

De medische gemeenschap moet de oorzaak van angst nog identificeren, maar verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling ervan. Oorzaken en risicofactoren kunnen zijn:

  • traumatische levenservaringen
  • genetische eigenschappen
  • medische aandoeningen, zoals hartaandoeningen, diabetes of chronische pijnaandoeningen
  • medicatiegebruik
  • seks, omdat vrouwen meer kans hebben op angstgevoelens dan mannen
  • drugsmisbruik
  • aanhoudende stress over werk, financiën of privéleven
  • andere psychische stoornissen hebben

Diagnose

Om een ​​diagnose te stellen, zal een arts de symptomen evalueren en controleren op eventuele onderliggende medische aandoeningen die de angst kunnen veroorzaken.

De diagnose hangt af van het type angststoornis dat iemand lijkt te hebben. De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vijfde editie (DSM-5) biedt criteria die kunnen helpen bij het identificeren van de problemen en het beslissen over een passende behandeling.

Behandeling

Angst is zeer goed te behandelen en artsen bevelen gewoonlijk een combinatie van enkele van de volgende aan:

  • medicatie
  • behandeling
  • steungroepen
  • veranderingen in levensstijl met betrekking tot fysieke activiteit en meditatie

De arts kan counseling voorstellen, hetzij een-op-een, hetzij in een groep. Cognitieve gedragstherapie is een strategie die iemand kan helpen gebeurtenissen en ervaringen op een andere manier te zien.

Wat is een angststoornis?

Angst beschrijft een groep aandoeningen die zorgen, nervositeit en angst veroorzaken. Deze gevoelens van angst verstoren het dagelijks leven en staan ​​niet in verhouding tot het triggerende object of de gebeurtenis.

In sommige gevallen zijn mensen niet in staat om een ​​trigger te identificeren en voelen ze zich angstig om wat lijkt alsof er geen reden is.

Hoewel in sommige situaties milde angst kan worden verwacht, zoals voor een belangrijke presentatie of vergadering, kan aanhoudende angst het welzijn van een persoon verstoren.

Volgens de Anxiety and Depression Association of America vertegenwoordigen angststoornissen de meest voorkomende psychische aandoening in de Verenigde Staten en treffen ze elk jaar 40 miljoen volwassenen in het land.

Hoewel deze aandoeningen goed reageren op behandeling, wordt slechts 36,9 procent van de mensen met een angststoornis behandeld.

Soorten angststoornissen zijn onder meer:

  • Gegeneraliseerde angststoornis - overmatige angst zonder duidelijke reden die 6 maanden of langer aanhoudt
  • Sociale angst - angst voor oordeel of vernedering in sociale situaties
  • Afscheidingsangst - angst om niet thuis of bij familie te zijn
  • Fobie - angst voor een specifieke activiteit, object of situatie
  • Hypochondrie - aanhoudende angst voor ernstige gezondheidsproblemen
  • Obsessief-compulsieve stoornis (OCS) - terugkerende gedachten die specifiek gedrag veroorzaken
  • Posttraumatische stressstoornis - ernstige angst na een traumatische gebeurtenis of gebeurtenissen

Outlook

Angst is de meest voorkomende psychische stoornis in de VS.Het veroorzaakt zowel fysieke als psychische symptomen, en het kan erg pijnlijk zijn.

Langdurige angst verhoogt het risico op lichamelijke ziekten en andere psychische aandoeningen, zoals depressie.

Angst kan echter heel goed reageren op de behandeling. De meeste mensen die een behandeling ondergaan, herstellen goed en kunnen genieten van een goede kwaliteit van leven.

none:  senioren - veroudering neurologie - neurowetenschappen Stamcel onderzoek