Deze nieuwe verbinding zou krachtige 'superbugs' kunnen bestrijden
Onderzoekers maken zich steeds meer zorgen over de opkomst van multiresistente bacteriën, of "superbacteriën", die resistent zijn geworden tegen antibiotica en steeds gevaarlijker worden. Nu laat een studie zien dat onderzoekers aan een oplossing hebben gewerkt in de vorm van een nieuw ontwikkelde verbinding.
In de afgelopen jaren hebben wetenschappers zich geconcentreerd op een van de meest zorgwekkende problemen ter wereld, namelijk het feit dat veel bacteriestammen antibioticaresistent zijn geworden, en dus veel moeilijker - en soms zelfs onmogelijk - te doden.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) noemen dit fenomeen 'een van de grootste uitdagingen voor de volksgezondheid van onze tijd', waarbij ze uitleggen dat, alleen al in de Verenigde Staten, elk jaar meer dan 2 miljoen mensen besmet raken met antibioticaresistente bacteriën, en meer dan 23.000 mensen sterven als gevolg van dergelijke infecties.
Om deze reden zijn onderzoekers over de hele wereld op zoek geweest naar nieuwe manieren om deze crisis aan te pakken en superbacteriën effectiever te doden.
Nu heeft een team van onderzoekers van de Universiteit van Sheffield en het Rutherford Appleton Laboratory (RAL) in Didcot, beide in het Verenigd Koninkrijk, een nieuwe stof geïdentificeerd die, naar zij zeggen, met succes bepaalde soorten multiresistente bacteriën kan bestrijden en bestrijden. .
In hun studie - waarvan de bevindingen in het tijdschrift verschijnen ACS Nano - de onderzoekers laten zien dat deze nieuwe verbinding effectief kan zijn tegen antibioticaresistente, gramnegatieve bacteriën.
Voor categorisatiedoeleinden bestempelen bacteriologen bacteriën als behorend tot twee grote klassen: grampositieve en gramnegatieve bacteriën.
Gram-positieve bacteriën omvatten Stafylokokken, Streptokokken, en Pneumokokken - bacteriën die de huid, het bloed of de longen infecteren.
Gram-negatieve bacteriën omvatten strengen zoals Escherichia coli, die verantwoordelijk is voor urineweginfecties, of Pseudomonasziekenhuisbacteriën die vaak het bloed of de longen infecteren.
Een ‘doorbraak’ ontdekking
In de huidige studie richt het onderzoeksteam - geleid door prof. Jim Thomas - zich op het potentieel van een klasse van verbindingen die ruthenium (II) polypyridylcomplexen worden genoemd, een naam die wetenschappers soms afkorten tot Ru (II) -complexen.
Deze verbindingen, zo leggen de onderzoekers in hun paper uit, zijn veelbelovend gebleken bij antikankertherapie.
Studie co-auteur Kirsty Smitten, Ph.D., heeft nu echter een Ru (II) -derivaat ontwikkeld dat in staat is om multiresistente, gramnegatieve bacteriën te bestrijden, met name E coli.
De onderzoekers leggen uit dat ze gemakkelijk in staat waren om de effectiviteit van de nieuwe verbinding te testen en het effect ervan op bacteriën te volgen, omdat het een speciaal ontworpen wit licht afgeeft.
“Omdat de verbinding lichtgevend is, gloeit het wanneer het aan licht wordt blootgesteld. Dit betekent dat de opname en het effect op bacteriën kan worden gevolgd door de geavanceerde microscooptechnieken die beschikbaar zijn bij RAL, ”legt prof. Thomas uit.
Het team ontdekte ook dat de nieuwe verbinding het voor gramnegatieve bacteriën moeilijker kan maken om antibioticaresistentie te ontwikkelen, waardoor het ook een kandidaat zou kunnen worden voor gerichte preventie-inspanningen.
Prof. Thomas en collega's noemen deze ontdekking een doorbraak in onderzoek naar superbacteriën, en zij geloven dat dit zou kunnen leiden tot effectievere manieren om gevaarlijke infecties uit te dagen.
"Deze doorbraak zou kunnen leiden tot essentiële nieuwe behandelingen voor levensbedreigende superbacteriën en het toenemende risico van antimicrobiële resistentie."
Prof. Jim Thomas
Het zoeken stopt hier echter niet. Op dit moment, merkt het onderzoeksteam op, weten ze alleen dat de nieuwe verbinding effectief is tegen sommige strengen van antibioticaresistente bacteriën, maar de onderzoekers denken dat het mogelijk ook andere bacteriestrengen kan aanvallen.
Dit is een mogelijkheid die de onderzoekers in de toekomst hopen te bevestigen.
