Hoe komt vrijgevigheid de gezondheid ten goede? Hersenonderzoek werpt licht
Een nieuwe studie suggereert dat verschillende soorten vrijgevigheid verschillende effecten hebben op de hersenen, en dat met name één vorm stress en angst kan verminderen.
Het is bekend dat mensen graag vrijgevig zijn.
Het 'warme gloed'-effect beschrijft het aangename gevoel dat we krijgen als we anderen helpen, en de theorie eromheen suggereert dat de belangrijkste reden achter alle vrijgevigheid het feit is dat ze ons een goed gevoel geven.
Meer recent onderzoek heeft dieper ingegaan op hoe vrijgevigheid verschillende aspecten van ons welzijn beïnvloedt.
Een van deze onderzoeken toonde aan dat vrijgevigheid ons gelukkiger maakt, en het bevestigde dit door de betrokken hersenregio's te benadrukken.
Maakt het uit WHO wij helpen? Maakt het uit of we ervoor kiezen om geld te geven aan onze naasten of dat we aan een goed doel geven? Kunnen deze verschillende vormen van vrijgevigheid onze gezondheid verbeteren?
Een nieuwe studie - uitgevoerd door Tristen K. Inagaki, Ph.D., en Lauren P. Ross, beide aan de Universiteit van Pittsburgh in Pennsylvania - noemde de eerste vorm van ondersteuning 'gericht' en de laatste 'niet gericht'.
Inagaki en Ross gingen op zoek naar de effecten van deze twee vormen van ondersteuning op de hersenen, en ze publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift Psychosomatische geneeskunde: Journal of Biobehavioral Medicine.
Vrijgevigheid en de amygdala van de hersenen
Inagaki en Ross hebben twee experimenten uitgevoerd. In de eerste gaven ze 45 deelnemers een taak en vertelden ze hen dat ze een geldelijke beloning konden winnen voor een persoon die dicht bij hen in nood was, voor een goed doel of voor zichzelf.
Na elke vorm van ondersteuning scanden de onderzoekers de hersenen van de deelnemers met behulp van functionele MRI (fMRI). In de scanner voerden de vrijwilligers een 'taak met emotionele gezichten' uit, waarbij ze emoties moesten beoordelen op basis van gezichtsuitdrukkingen van mensen.
Zoals verwacht veroorzaakten beide vormen van ondersteuning verhoogde activiteit in het ventrale striatum van de hersenen, een gebied dat voorheen in verband werd gebracht met altruïsme, en het zogenaamde septumgebied. Beide hersenregio's zijn geassocieerd met ouderlijke zorg bij zoogdieren.
Belangrijk is echter dat gerichte ondersteuning ook werd geassocieerd met verminderde hersenactiviteit in de amygdala. Dit is de amandelvormige hersenstructuur die emoties verwerkt. Onder stressvolle omstandigheden stuurt het "een noodsignaal naar de hypothalamus", waarbij het de hersenen vertelt om in de vecht-of-vluchtmodus te gaan.
Verhoogde activering van de amygdala is waargenomen bij angst, fobieën en posttraumatische stressstoornis. Het geven van ongerichte ondersteuning was op geen enkele manier gecorreleerd met activiteit in de amygdala.
In het tweede experiment rapporteerden 382 deelnemers aan de studie zelf over hun prosociaal, ondersteunend gedrag. Net als bij het eerste experiment, nodigden de wetenschappers de deelnemers uit om een emotionele beoordelingstaak uit te voeren in de fMRI-scanner.
Nogmaals, mensen die zeiden dat ze de gewoonte hadden om meer gerichte ondersteuning te geven, vertoonden verminderde hersenactiviteit in de amygdala, terwijl niet-gerichte ondersteuning geen effect had.
Gerichte ondersteuning heeft ‘unieke’ gezondheidsvoordelen
De resultaten suggereren dat het aanbieden van gerichte ondersteuning een uniek gezondheidsvoordeel kan opleveren door angst en stress te verminderen.
"Mensen gedijen op sociale connecties en profiteren wanneer ze handelen in dienst van het welzijn van anderen", schrijven de auteurs.
Het effect van gericht geven op het septumgebied samen met de amygdala “suggereert echter een neurale route waardoor ondersteuning uiteindelijk de gezondheid beïnvloedt die specifiek is voor gerichte vormen van ondersteuning, zoals geven aan specifieke mensen waarvan we weten dat ze die nodig hebben. "
Inagaki en Ross concluderen:
"Het geven van gerichte ondersteuning aan een identificeerbaar individu in nood wordt op unieke wijze geassocieerd met verminderde amygdala-activiteit en draagt zo bij aan het begrip van hoe en wanneer het geven van ondersteuning tot gezondheid kan leiden."
