Waarom we moeten stoppen met 'phubbing'
Ik vind het leuk om te denken dat ik een redelijk zachtaardig persoon ben, maar er is één ding dat ik gewoon niet kan tolereren: 'phubbing'. Als u niet weet wat dat betekent, gebeurt het wanneer iemand u afsnauwt ten gunste van hun mobiele telefoon. Irriterend, toch? Volgens een nieuwe studie lijkt het erop dat mijn haat tegen dit 21e-eeuwse fenomeen niet onredelijk is.
Onderzoekers laten zien dat 'phubbing' een negatieve invloed kan hebben op ons gevoel van verbondenheid, wat kan leiden tot een vermindering van de relatietevredenheid met de beledigende 'phubber'.
Als u ooit bent gebeld, zullen deze bevindingen niet als een verrassing komen.
Als u niet zeker weet of u het slachtoffer bent geworden van phubbing - of een "phubbee" - vraag uzelf dan af of u ooit in dit scenario bent geweest:
Je luncht met een vriend. Terwijl je hartverscheurend bent over bijvoorbeeld een relatieprobleem, zoemt de mobiele telefoon van je vriend. Plots wordt hun aandacht afgeleid en nemen ze hun telefoon op en reageren op een sms.
Hoe zou je je hierdoor voelen? Geërgerd? Buiten beschouwing gelaten? Ik heb me in deze situatie bevonden, en het deed me eigenlijk afvragen of het mijn "vriend" echt iets kon schelen; mijn gevoelens werden opzij geveegd en haar mobiele telefoon kreeg voorrang.
Er zijn natuurlijk momenten waarop dit soort gedrag over het hoofd kan worden gezien; de "phubber" moet misschien een telefoontje van een babysitter beantwoorden, of er kan een noodgeval in het gezin zijn. Tenzij er een heel goede reden is om aandacht te schenken aan iemands mobiele telefoon in plaats van een persoonlijk gesprek aan te gaan, dan zijn phubbers naar mijn mening gewoon grof.
Nu meer dan driekwart van ons een smartphone bezit, komt phubbing echter veel voor - zo erg zelfs dat onderzoekers het telefoonnomenon hebben bestudeerd (sorry, ik kon er niets aan doen).
Uit een in 2016 gepubliceerde studie bleek bijvoorbeeld dat meer dan 17 procent van ons minstens vier keer per dag phubt. Je weet wie je bent.
De nieuwste studie - die is gepubliceerd in het Journal of Applied Social Psychology - duikt in de gevoelens van degenen onder ons die het slachtoffer zijn van phubbing. De resultaten verklaren misschien het voor de hand liggende, maar ze zijn interessant om te lezen.
Hoe phubbing ons laat voelen
Prof. Karen Douglas en Varoth Chotpitayasunondh, die werken aan de School of Psychology van de University of Kent in het Verenigd Koninkrijk, hebben meer dan 150 volwassenen ingeschreven voor hun studie.
De volwassenen keken naar een van de drie animaties van 3 minuten van een gesprek tussen twee mensen. Eén animatie liet een hoge mate van phubbing zien, één toonde gedeeltelijke phubbing, terwijl de derde animatie geen phubbing liet zien.
Elke deelnemer werd gevraagd zich voor te stellen dat hij of zij een van de mensen in de animaties was, meer bepaald de persoon die werd gepusht.
Het is niet verwonderlijk dat mensen die werden gebeld, zich minder tevreden voelden over de kwaliteit van de communicatie met de phubber, en, nog belangrijker, dat de relatietevredenheid eronder leed.
Interessant is dat de resultaten van het onderzoek aantonen dat dergelijke gevoelens werden aangestuurd door de negatieve impact van phubbing op hun gevoel van verbondenheid, of het menselijke verlangen om door anderen geaccepteerd te worden.
Het lijkt erop dat wanneer we worden gebeld, we intern schreeuwen: "Hallo! Ik ben hier, bereid om een persoonlijk gesprek met je te voeren. Waarom ben je meer geïnteresseerd in je mobiele telefoon dan in mij? "
Oké, dus ik heb dat ook hardop tegen beledigende phubbers gezegd, en ik denk dat meer van ons dat zouden moeten doen. Ja, technologie en sociale media zijn belangrijke onderdelen van het moderne leven, maar we mogen niet verliezen wat duidelijk een cruciale bijdrage levert aan onze gezondheid en ons welzijn: menselijk contact.
Controleert een sms-bericht of Facebook-melding werkelijk de moeite waard om een vriend te verliezen? Het is tijd om phubbing af te keuren.
