Wat u moet weten over MRI-scans
Een MRI-scan (Magnetic Resonance Imaging) is een veelgebruikte procedure over de hele wereld.
MRI gebruikt een sterk magnetisch veld en radiogolven om gedetailleerde afbeeldingen te maken van de organen en weefsels in het lichaam.
Sinds de uitvinding ervan, blijven artsen en onderzoekers MRI-technieken verfijnen om te helpen bij medische procedures en onderzoek. De ontwikkeling van MRI zorgde voor een revolutie in de geneeskunde.
Dit artikel gaat specifiek in op MRI-scans, hoe ze werken en hoe artsen ze gebruiken.
Snelle feiten over MRI-scans
- MRI-scanning is een niet-invasieve en pijnloze procedure.
- Raymond Damadian creëerde de eerste MRI-scanner voor het hele lichaam, die hij de bijnaam de Ontembare gaf.
- De kosten van een eenvoudige MRI-scanner beginnen bij $ 150.000, maar kunnen enkele miljoenen dollars overschrijden.
- Japan heeft de meeste MRI-scanners per hoofd van de bevolking, met 48 machines per 100.000 inwoners.
Wat is een MRI-scan?
MRI-scans kunnen een gedetailleerd beeld opleveren.
Een MRI-scan maakt gebruik van een grote magneet, radiogolven en een computer om een gedetailleerd beeld in dwarsdoorsnede van interne organen en structuren te maken.
De scanner zelf lijkt typisch op een grote buis met een tafel in het midden, waardoor de patiënt erin kan glijden.
Een MRI-scan verschilt van CT-scans en röntgenfoto's doordat er geen gebruik wordt gemaakt van potentieel schadelijke ioniserende straling.
Toepassingen
De ontwikkeling van de MRI-scan is een enorme mijlpaal voor de medische wereld.
Artsen, wetenschappers en onderzoekers zijn nu in staat om de binnenkant van het menselijk lichaam tot in detail te onderzoeken met behulp van een niet-invasief hulpmiddel.
Hieronder volgen voorbeelden waarin een MRI-scanner zou worden gebruikt:
- afwijkingen van de hersenen en het ruggenmerg
- tumoren, cysten en andere afwijkingen in verschillende delen van het lichaam
- borstkankerscreening voor vrouwen met een hoog risico op borstkanker
- verwondingen of afwijkingen van de gewrichten, zoals de rug en knie
- bepaalde soorten hartproblemen
- ziekten van de lever en andere buikorganen
- de evaluatie van bekkenpijn bij vrouwen, met onder meer vleesbomen en endometriose
- vermoedelijke baarmoederafwijkingen bij vrouwen die worden onderzocht op onvruchtbaarheid
Deze lijst is zeker niet uitputtend. Het gebruik van MRI-technologie breidt zich altijd uit in omvang en gebruik.
Voorbereiding
Voor een MRI-scan is er nauwelijks voorbereiding nodig.
Bij aankomst in het ziekenhuis kunnen artsen de patiënt vragen om in een japon te veranderen. Aangezien er magneten worden gebruikt, is het van cruciaal belang dat er geen metalen voorwerpen in de scanner aanwezig zijn. De arts zal de patiënt vragen om metalen sieraden of accessoires te verwijderen die de machine kunnen hinderen.
Een persoon zal waarschijnlijk geen MRI kunnen ondergaan als er metaal in zijn lichaam zit, zoals kogels, granaatscherven of andere metalen vreemde voorwerpen. Dit kunnen ook medische apparaten zijn, zoals cochleaire implantaten, aneurysma clips en pacemakers.
Personen die angstig of nerveus zijn over besloten ruimtes, moeten dit aan hun arts vertellen. Vaak kunnen ze voorafgaand aan de MRI medicatie krijgen om de procedure comfortabeler te maken.
Patiënten krijgen soms een injectie met intraveneuze (IV) contrastvloeistof om de zichtbaarheid van een bepaald weefsel dat relevant is voor de scan te verbeteren.
De radioloog, een arts die gespecialiseerd is in medische beelden, zal de persoon vervolgens door het MRI-scanproces heen praten en eventuele vragen over de procedure beantwoorden.
Zodra de patiënt de scankamer is binnengegaan, helpt de arts hem op de scannertafel te gaan liggen. Het personeel zal ervoor zorgen dat ze zo comfortabel mogelijk zijn door dekens of kussens te verstrekken.
Er worden oordopjes of koptelefoons meegeleverd om de harde geluiden van de scanner te blokkeren. Dit laatste is populair bij kinderen, omdat ze naar muziek kunnen luisteren om eventuele angst tijdens de procedure te kalmeren.
Tijdens een MRI-scan
Eenmaal in de scanner communiceert de MRI-technicus met de patiënt via de intercom om ervoor te zorgen dat deze zich op zijn gemak voelt. Ze zullen de scan pas starten als de patiënt er klaar voor is.
Tijdens de scan is het essentieel om stil te blijven staan. Elke beweging verstoort de beelden, net als een camera die een foto probeert te maken van een bewegend object. Er komen luide geluiden uit de scanner. Dit is volkomen normaal. Afhankelijk van de afbeeldingen kan het soms nodig zijn dat de persoon zijn adem inhoudt.
Als de patiënt zich ongemakkelijk voelt tijdens de procedure, kan hij via de intercom met de MRI-technicus praten en vragen om de scan te stoppen.
Na een MRI-scan
Na de scan bekijkt de radioloog de beelden om te zien of er nog meer nodig zijn. Als de radioloog tevreden is, kan de patiënt naar huis.
De radioloog stelt een rapport op voor de verzoekende arts. Patiënten wordt meestal gevraagd om een afspraak te maken met hun arts om de resultaten te bespreken.
Bijwerkingen
Het komt uiterst zelden voor dat een patiënt bijwerkingen ondervindt van een MRI-scan.
De contrastkleurstof kan bij sommige mensen echter misselijkheid, hoofdpijn en pijn of een branderig gevoel veroorzaken op het punt van injectie. Allergie voor het contrastmateriaal wordt ook zelden gezien, maar is mogelijk, en kan netelroos of jeukende ogen veroorzaken. Breng de technicus op de hoogte als er bijwerkingen optreden.
Mensen die claustrofobie ervaren of zich ongemakkelijk voelen in besloten ruimtes, hebben soms moeite met het ondergaan van een MRI-scan.
Functie
MRI-scans werken door watermoleculen in het lichaam met magneten te herschikken.
Een MRI-scanner bevat twee krachtige magneten. Dit zijn de belangrijkste onderdelen van de apparatuur.
Het menselijk lichaam is grotendeels gemaakt van watermoleculen, die bestaan uit waterstof- en zuurstofatomen. In het midden van elk atoom ligt een nog kleiner deeltje, een proton genaamd, dat als magneet dient en gevoelig is voor elk magnetisch veld.
Normaal gesproken zijn de watermoleculen in het lichaam willekeurig gerangschikt, maar bij binnenkomst in een MRI-scanner zorgt de eerste magneet ervoor dat de watermoleculen in één richting uitlijnen, hetzij naar het noorden of naar het zuiden.
Het tweede magnetische veld wordt vervolgens in- en uitgeschakeld in een reeks snelle pulsen, waardoor elk waterstofatoom zijn uitlijning verandert wanneer het wordt ingeschakeld en vervolgens snel terugkeert naar zijn oorspronkelijke ontspannen toestand wanneer het wordt uitgeschakeld.
Door elektriciteit door gradiëntspoelen te leiden, waardoor de spoelen ook gaan trillen, ontstaat het magnetische veld, waardoor een kloppend geluid in de scanner ontstaat.
Hoewel de patiënt deze veranderingen niet kan voelen, kan de scanner ze detecteren en in combinatie met een computer een gedetailleerd dwarsdoorsnedebeeld voor de radioloog maken.
Functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI)
Functionele magnetische resonantiebeeldvorming of functionele MRI (fMRI) maakt gebruik van MRI-technologie om cognitieve activiteit te meten door de bloedstroom naar bepaalde delen van de hersenen te volgen.
De doorbloeding neemt toe in gebieden waar neuronen actief zijn. Dit geeft inzicht in de activiteit van neuronen in de hersenen.
Deze techniek heeft een revolutie teweeggebracht in het in kaart brengen van de hersenen, doordat onderzoekers de hersenen en het ruggenmerg kunnen beoordelen zonder dat er invasieve procedures of medicijninjecties nodig zijn.
Functionele MRI helpt onderzoekers meer te weten te komen over de functie van normale, zieke of beschadigde hersenen.
fMRI wordt ook gebruikt in de klinische praktijk. Standaard MRI-scans zijn nuttig voor het detecteren van afwijkingen in de weefselstructuur. Een fMRI-scan kan echter helpen bij het opsporen van afwijkingen in de activiteit.
Kortom, fMRI test wat weefsels doen in plaats van hoe ze eruitzien.
Als zodanig gebruiken artsen fMRI om de risico's van hersenchirurgie te beoordelen door de hersengebieden te identificeren die betrokken zijn bij kritieke functies, zoals spreken, bewegen, voelen of plannen.
Functionele MRI kan ook worden gebruikt om de effecten van tumoren, beroerte, hoofd- en hersenletsel of neurodegeneratieve ziekten, zoals de ziekte van Alzheimer, te bepalen.
Veelgestelde vragen
Hoe lang duurt een MRI-scan?
MRI-scans variëren van 20 tot 60 minuten, afhankelijk van welk deel van het lichaam wordt geanalyseerd en hoeveel afbeeldingen er nodig zijn.
Als de beelden na de eerste MRI-scan niet duidelijk genoeg zijn voor de radioloog, kan deze de patiënt vragen direct een tweede scan te ondergaan.
Ik heb een beugel of vijlen, moet ik de scan toch ondergaan?
Hoewel accolades en vullingen niet worden beïnvloed door de scan, kunnen ze bepaalde afbeeldingen vervormen. De arts en technicus bespreken dit vooraf. De MRI-scan kan langer duren als er extra afbeeldingen nodig zijn.
Kan ik bewegen terwijl ik in de MRI-tunnel ben?
Het is belangrijk om zo stil mogelijk te blijven terwijl u in de MRI-scanner zit. Elke beweging zal de scanner vervormen en daarom zullen de geproduceerde beelden wazig zijn. Bij bijzonder lange MRI-scans kan de MRI-technicus halverwege de procedure een korte pauze toestaan.
Ik ben claustrofobisch, wat kan ik doen?
De arts en radioloog kunnen de patiënt door de hele procedure heen praten en eventuele angsten wegnemen. Open MRI-scanners zijn op sommige locaties beschikbaar voor bepaalde lichaamsdelen om patiënten met claustrofobie te helpen.
Een persoon kan voorafgaand aan de test medicatie nemen om angst te verminderen.
Heb ik een contrastinjectie nodig voor mijn MRI-scan?
Een contrastkleurstof kan de diagnostische nauwkeurigheid verbeteren door bepaalde weefsels te accentueren.
Bij sommige patiënten moet vóór de scan een contrastmiddel worden geïnjecteerd.
Kan ik een MRI-scan laten maken als ik zwanger ben?
Helaas is er geen eenvoudig antwoord. Vertel een arts over de zwangerschap voordat de scan wordt uitgevoerd. Er zijn relatief weinig onderzoeken gedaan naar het effect van MRI-scans op zwangerschap. In 2016 gepubliceerde richtlijnen hebben echter meer licht op de kwestie geworpen.
Doorgaans raden artsen contrastmateriaal niet aan voor zwangere vrouwen.
MRI-scans moeten tijdens het eerste trimester worden beperkt, tenzij de informatie als essentieel wordt beschouwd. MRI-scans tijdens het tweede en derde trimester zijn veilig bij 3,0 tesla (T) of minder. De tesla is een maat voor magnetische sterkte.
De richtlijnen stellen ook dat blootstelling aan MRI tijdens het eerste trimester niet gekoppeld is aan langetermijngevolgen en geen klinische bezorgdheid zou moeten oproepen.
