Intubatie: alles wat u moet weten
Intubatie is een standaardprocedure waarbij een buis in de luchtwegen van een persoon wordt geleid. Artsen voeren vaak vóór een operatie of in noodsituaties uit om medicijnen te geven of iemand te helpen ademen.
De meeste mensen herstellen van intubatie zonder langetermijneffecten. Zoals bij elke procedure, brengt het echter enkele risico's met zich mee.
In dit artikel leest u wanneer artsen intubatie gebruiken, hoe de procedure werkt en welke bijwerkingen mogelijk zijn.
Wat is intubatie?
Intubatie is een medische procedure waarbij een flexibele plastic buis in iemands keel wordt gestoken. Dit is een gebruikelijke procedure die wordt uitgevoerd in operatiekamers en eerstehulpafdelingen over de hele wereld.
Er zijn verschillende soorten intubaties. Artsen classificeren ze op basis van de locatie van de buis en wat het probeert te bereiken.
Enkele veel voorkomende soorten intubatie zijn:
- Nasogastrische intubatie, waarbij de buis door de neus en in de maag wordt geleid om lucht te verwijderen of om de persoon te voeden of medicijnen te geven.
- Endotracheale intubatie, waarbij de buis door de neus of mond in de luchtpijp gaat om een persoon te helpen ademen onder narcose of als gevolg van een noodlijdende luchtweg.
- Vezeloptische intubatie, waarbij een arts de buis in de keel steekt om de keel te onderzoeken of endotracheale intubatie te ondersteunen wanneer een persoon zijn hoofd niet kan strekken of buigen.
De belangrijkste doelen van intubatie zijn onder meer:
- het openen van de luchtweg om zuurstof, anesthesie of medicijnen toe te dienen
- blokkades opheffen
- een persoon helpen ademen als deze longen heeft, hartfalen of trauma
- waardoor artsen naar de luchtwegen kunnen kijken
- helpen voorkomen dat iemand vloeistof inademt
Procedure
De intubatieprocedure is afhankelijk van het doel en of deze plaatsvindt in een operatiekamer of in een noodsituatie.
In de operatiekamer of een andere gecontroleerde omgeving zal een arts de persoon meestal verdoven met behulp van een verdovingsmiddel. De arts zal dan een instrument, een laryngoscoop genaamd, in de mond van de persoon inbrengen om het inbrengen van de flexibele slang te vergemakkelijken.
De arts gebruikt de laryngoscoop om gevoelige weefsels, zoals de stembanden, te lokaliseren en te voorkomen dat deze worden beschadigd. Als de dokter moeite heeft met zien, kan hij een kleine camera plaatsen om hem te helpen.
In de operatiekamer gebruiken artsen meestal intubatie om een persoon te helpen ademen terwijl ze onder narcose zijn.
Nadat ze de slang hebben ingebracht, luistert een arts naar de ademhaling van de persoon om er zeker van te zijn dat de slang op de juiste plek zit. De buis is meestal bevestigd aan een ventilator.
Als de persoon geen ademhalingsmoeilijkheden meer heeft, zal de arts de slang uit de keel van de persoon halen.
In noodgevallen moet een paramedicus mogelijk intubatie uitvoeren om iemands leven te redden. Nood-intubatie kan enkele risico's met zich meebrengen.
Sommige onderzoeken geven bijvoorbeeld aan dat tracheale noodintubatie riskant kan zijn vanwege de hogedrukomgeving en het feit dat het individu mogelijk niet zo stabiel is als een persoon in een operatiekamer.
Bijwerkingen
Mogelijke bijwerkingen en complicaties van intubatie zijn onder meer:
- schade aan de stembanden
- bloeden
- infectie
- scheuren of doorboren van weefsel in de borstholte dat kan leiden tot longinstorting
- letsel aan keel of luchtpijp
- schade aan tandheelkundig werk of letsel aan tanden
- vochtophoping
- aspiratie
De kans op complicaties is groter als een arts in noodgevallen intubatie uitvoert. Het is echter essentieel om te onthouden dat intubatie in deze gevallen een levensreddende procedure kan zijn.
Milde bijwerkingen die na de procedure kunnen optreden, zijn onder meer:
- een zere keel
- longontsteking
- pijn
- sinusitis
- spraakproblemen
- moeite met ademhalen of slikken
In zeldzame gevallen kan een persoon een posttraumatische stressstoornis (PTSD) ervaren, vooral als ze niet volledig verdoofd of psychologisch voorbereid waren op de procedure.
Ten slotte heeft anesthesie ook enkele risico's. Hoewel de meeste mensen geen bijwerkingen van anesthesie zullen ervaren, lopen sommige mensen, zoals oudere volwassenen of mensen met obesitas, een groter risico op het ontwikkelen van complicaties.
Veel mensen voelen zich misselijk en kunnen overgeven na het ontwaken uit anesthesie. Ze kunnen ook tijdelijke verwarring of geheugenverlies ervaren.
Een arts zal met iemand praten over de volledige lijst met risico's voordat deze een operatie ondergaan.
Herstel
Veel mensen zullen onmiddellijk na intubatie last krijgen van keelpijn en moeite met slikken, maar het herstel is meestal snel en duurt enkele uren tot meerdere dagen, afhankelijk van de tijd die de intubatie heeft doorgebracht.
Als een persoon echter een van de volgende symptomen ervaart na zijn procedure, moet hij zijn arts hiervan onmiddellijk op de hoogte stellen, omdat dit tekenen kunnen zijn van ernstigere problemen:
- een ernstige keelpijn
- ademhalingsmoeilijkheden
- pijn op de borst
- moeite met spreken of slikken
- kortademigheid
- pijn in de nek
- gezichtszwelling
Overzicht
Intubatie is een veel voorkomende procedure die in geval van nood het verschil kan zijn tussen leven en dood.
In de meeste gevallen zal een persoon binnen enkele uren tot dagen volledig herstellen van intubatie en zal hij geen complicaties op de lange termijn hebben.
Mensen kunnen de arts of chirurg vóór de operatie vragen naar alle mogelijke bijwerkingen en risico's van intubatie. Als iemand ernstige of ongebruikelijke bijwerkingen ervaart, moet hij onmiddellijk een arts raadplegen.
