Hoe vasten insulineresistentie door obesitas kan voorkomen
Nieuw onderzoek draagt bij aan het toenemende bewijs dat vasten nuttig kan zijn in de strijd tegen zwaarlijvigheid en de daarmee samenhangende aandoeningen. Door bepaalde eiwitten te verhogen, kan de praktijk beschermen tegen metabool syndroom, diabetes en leverziekte, maar de ‘timing van en duur tussen maaltijden’ is essentieel.
De gezondheidsvoordelen van vasten zijn de afgelopen jaren het onderwerp van veel hype geweest. Steeds meer mensen vasten nu, niet alleen voor religieuze doeleinden, maar ook om af te vallen en de stofwisseling te stimuleren.
Het beperken van de voedselinname kan de metabolische activiteit meer doen toenemen dan onderzoekers vroeger dachten, suggereren studies, en de praktijk kan zelfs helpen bij het bestrijden van veroudering.
Volgens ander onderzoek kan vasten ook de darmgezondheid verbeteren en het circadiane ritme versterken, waardoor de algehele gezondheid toeneemt.
Nieuw onderzoek draagt bij aan deze hoeveelheid bewijs door in te zoomen op een specifiek type vasten en de voordelen ervan voor aan obesitas gerelateerde aandoeningen.
Dr. Ayse Leyla Mindikoglu, universitair hoofddocent geneeskunde en chirurgie aan het Baylor College of Medicine in Houston, TX, en haar collega's gebruikten de islamitische spirituele praktijk van Ramadan om de voordelen van vasten van zonsopgang tot zonsondergang te bestuderen.
De onderzoekers ontdekten dat het beoefenen van dit soort vasten gedurende 30 dagen de niveaus van bepaalde eiwitten verhoogde die de insulineresistentie kunnen verbeteren en de nadelige effecten van een dieet dat rijk is aan vetten en suiker kunnen voorkomen.
Dr. Mindikoglu en team presenteerden hun bevindingen tijdens de Digestive Disease Week, een conferentie die onlangs plaatsvond in San Diego, CA.
‘Timing en duur tussen maaltijden’ staat centraal
Dr. Mindikoglu en collega's bestudeerden 14 mensen die gezond waren bij aanvang en die 15 uur per dag vastten van zonsopgang tot zonsondergang als onderdeel van de Ramadan.
Tijdens het vasten consumeerden de deelnemers geen eten of drinken. Voordat het vasten begon, namen de onderzoekers bloedmonsters bij de deelnemers. De wetenschappers testten ook het bloed van de deelnemers na 4 weken vasten en 1 week nadat het vasten was beëindigd.
De bloedmonsters onthulden hogere niveaus van eiwitten genaamd tropomyosine (TPM) 1, 3 en 4. TPM is "het meest bekend vanwege zijn rol bij de regulatie van de samentrekking van skeletspieren en het hart."
TPM is echter ook de sleutel voor het gezond houden van cellen die belangrijk zijn voor insulineresistentie en voor het herstel ervan als ze schade oplopen.
TPM3 speelt met name een belangrijke rol bij het verbeteren van de gevoeligheid van het lichaam voor insuline. Een betere insulinegevoeligheid betekent een betere bloedsuikerspiegel.
Uit de huidige studie bleek dat de niveaus van TPM1, 3 en 4 "gen-eiwitproducten" aanzienlijk toenamen tussen de basislijn en 1 week na het einde van het vasten.
De hoofdauteur van de studie geeft commentaar op de bevindingen en zegt: "Voeding en vasten kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de manier waarop het lichaam eiwitten aanmaakt en gebruikt die essentieel zijn voor het verminderen van insulineresistentie en het behouden van een gezond lichaamsgewicht."
"Daarom kunnen de timing van en de duur tussen maaltijden belangrijke factoren zijn om rekening mee te houden voor mensen die worstelen met aan obesitas gerelateerde aandoeningen."
"Volgens gegevens van de Wereldgezondheidsorganisatie treft zwaarlijvigheid meer dan 650 miljoen mensen wereldwijd, waardoor ze gevaar lopen voor een aantal gezondheidsproblemen", vervolgt Dr. Mindikoglu.
"We zijn bezig ons onderzoek uit te breiden naar personen met metabool syndroom en [niet-alcoholische leververvetting] om te bepalen of de resultaten consistent zijn met die van de gezonde personen", merkt de onderzoeker op.
"Op basis van ons eerste onderzoek zijn we van mening dat vasten van zonsopgang tot zonsondergang een kosteneffectieve interventie kan zijn voor mensen die worstelen met aan obesitas gerelateerde aandoeningen."
Dr. Ayse Leyla Mindikoglu
