Hartaanval: nieuwe eiwittherapie kan het herstel verbeteren
Nieuw preklinisch onderzoek in diermodellen toont aan dat het toedienen van een specifiek eiwit in littekenweefsel na een hartaanval het herstel van het hart verbetert en versnelt.
Volgens de American Heart Association (AHA) krijgen ongeveer 605.000 mensen in de Verenigde Staten elk jaar een nieuwe hartaanval en krijgen ongeveer 200.000 mensen een terugkerende aanval.
Reperfusie, een techniek die de zuurstoftoevoer naar het hartweefsel vrijmaakt, is een veel voorkomende vorm van behandeling na een hartaanval. Tot een kwart van de mensen die reperfusie ondergaan, ontwikkelt echter binnen een jaar hartfalen.
Daarom hebben onderzoekers onder leiding van James Chong - een universitair hoofddocent aan de Universiteit van Sydney in Australië - een alternatieve behandeling onderzocht die zich richt op het littekenweefsel dat zich vormt na een hartaanval.
Chong en collega's evalueerden het therapeutische potentieel van een eiwittherapie genaamd recombinant humaan van bloedplaatjes afgeleide groeifactor-AB (rhPDGF-AB).
Zoals de naam suggereert, is rhPDGF-AB een recombinante groeifactor-AB afgeleid van menselijke bloedplaatjes. Bloedplaatjes zijn kleine bloedcellen die zich naar de plaats van een verwonding haasten wanneer ze nodig zijn om het bloed te helpen stollen en het genezingsproces op gang te brengen.
De onderzoekers testten de nieuwe behandeling in een varkensmodel van een hartaanval, en hun veelbelovende resultaten suggereren dat de therapie mensen binnenkort kan helpen herstellen van een hartaanval.
De bevindingen verschijnen in het tijdschrift Science translationele geneeskunde.
Hoe rhPDGF-AB de hartfunctie verbetert
De studie was een gerandomiseerde studie. Chong en team hebben 36 varkens toegewezen aan een van de drie groepen:
- een die een schijnprocedure heeft ondergaan (deze vijf varkens hebben geen hartaanval gehad)
- een die een ballonafsluiting van de kransslagader kreeg om een hartaanval na te bootsen en een placebo nam als 'behandeling' (11 varkens)
- een die ballonocclusie en 7 dagen intraveneuze infusie van rhPDGF-AB ontving (11 varkens)
Negen van de varkens die een hartaanval kregen, stierven voordat ze de kans kregen om een behandeling te krijgen.
Een maand na de interventie gebruikten de onderzoekers cardiale MRI en andere methoden om aan te tonen dat hun behandeling ervoor zorgde dat er meer nieuwe bloedvaten werden gevormd, het abnormale hartritme afnam en de algehele hartfunctie verbeterde.
Meer specifiek verbeterde de nieuwe procedure 28 dagen na de hartaanval de overleving met 40% in vergelijking met placebo en verbeterde de ejectiefractie van het hart in de linker hartkamer - waar de hartaanval had plaatsgevonden - met 11,5%.
"Door de hartfunctie en de littekenvorming na een hartaanval te verbeteren, leidde de behandeling met rhPDGF-AB tot een algehele toename van het overlevingspercentage in onze studie", legt Chong uit.
“Hoewel de behandeling geen invloed had op de algehele littekengrootte, was het belangrijk dat we ontdekten dat rhPDGF-AB leidde tot een betere uitlijning en sterkte van de collageenvezels van het litteken. Deze verbeterde hartfunctie na een hartaanval. "
"Dit is een geheel nieuwe benadering zonder huidige behandelingen die het litteken op deze manier kunnen veranderen."
James Chong
Zeer binnenkort volgen klinische proeven bij mensen
Chong legt uit hoe deze bevindingen voortbouwen op het eerdere werk van het team door te zeggen: "Onze medewerker, prof. Richard Harvey, van het Victor Chang Cardiac Research Institute [in Darlinghurst, Australië], had eerder aangetoond dat het eiwit de hartfunctie kan verbeteren in muismodellen die volgen hartaanval."
"Dit project is in meer dan 10 jaar ontwikkeld en we hebben nu overtuigende gegevens over twee soorten voor de effectiviteit van deze behandeling."
Chong plaatst de bevindingen in de bredere context van de opkomst van hartaandoeningen als belangrijkste doodsoorzaak:
"Hoewel we behandelprotocollen hebben, is het duidelijk dat er een dringende, onvervulde behoefte is aan aanvullende behandelingen om de resultaten voor de patiënt te verbeteren, vooral na grote hartaanvallen."
“Er zijn nog enkele dierstudies nodig om de veiligheid en dosering te verduidelijken. Dan kunnen we zeer binnenkort beginnen met het bekijken van klinische proeven bij mensen ”, zegt Chong.
"RhPDGF-AB is duidelijk een veelbelovende therapeutische optie en kan mogelijk naast bestaande behandelingen worden gebruikt om de uitkomsten en overlevingskansen van patiënten met een hartaanval te verbeteren."
In de toekomst, zegt Chong, "hopen we [...] de behandeling verder te onderzoeken, inclusief of deze kan worden gebruikt in andere orgaansystemen die worden beïnvloed door littekenweefsel, zoals de nieren."
