Jichtmedicijn kan hartfalen helpen behandelen
Herbestemming van geneesmiddelen is een van de snelste en meest effectieve routes naar nieuwe medische behandelingen. Onderzoekers laten zien hoe een dergelijke strategie een nieuwe behandeling voor hartfalen kan opleveren.
In een nieuwe studie ontdekte het team dat probenecide - een medicijn dat vaak wordt gebruikt om jicht te behandelen - de hartfunctie verbeterde bij een klein aantal mensen met hartfalen.
Eerste studie auteur Nathan Robbins - van de University of Cincinnati College of Medicine in Ohio - en collega's rapporteerden onlangs hun bevindingen in de Tijdschrift van de American Heart Association.
Hartfalen is een aandoening die ontstaat wanneer het hart zuurstofrijk bloed niet goed genoeg kan pompen om andere organen te ondersteunen.
Naar schatting treft hartfalen ongeveer 5,7 miljoen volwassenen in de Verenigde Staten, en ongeveer 50 procent van de mensen met de aandoening sterft binnen 5 jaar na de diagnose.
Hoewel er geen remedie is voor hartfalen, bestaan er behandelingen die helpen om de aandoening onder controle te houden. Sommige van deze behandelingen, zoals een linker ventrikel hulpmiddel (LVAD), zijn gericht op het verbeteren van de hartfunctie.
Een LVAD is een apparaat op batterijen dat chirurgisch in het hart van de patiënt wordt geïmplanteerd. Het zuigt bloed aan uit de linkerventrikel van het hart, voordat het naar de aorta wordt getransporteerd, of de slagader die bloed naar de rest van het lichaam verdeelt.
In hun nieuwe studie onthullen Robbins en team hoe probenecide een niet-invasief alternatief kan bieden voor dergelijke behandelingen, nadat ze ontdekten dat het jichtmedicijn de hartpompende werking van mensen met hartfalen verbeterde.
‘Van bank naar bed’
De onderzoekers testten probenecide op 20 mensen met een gemiddelde leeftijd van 57 jaar, die allemaal hartfalen hadden.
Als onderdeel van de dubbelblinde, gerandomiseerde, placebogecontroleerde studie namen alle deelnemers ofwel probenecide ofwel een placebo gedurende een periode van 4 weken tussen juni 2013 en april 2015.
De ejectiefractie van de proefpersonen, of het vermogen van het hart om bloed te pompen, werd gemeten met een echocardiogram. Andere metingen van de hartfunctie waren een elektrocardiogram en een looptest van 6 minuten.
In vergelijking met de placebo ontdekten de onderzoekers dat probenecide leidde tot verbeteringen in de ejectiefractie.
"Dit is de eerste keer", zegt Robbins, "probenecide is gebruikt bij patiënten met hartfalen en we hebben aangetoond dat het de ejectiefractie verhoogt bij patiënten met hartfalen. Het was opwindend om dit medicijn van de bank tot aan het bed te zien werken. "
"We waren heel blij verrast dat het de twee belangrijkste manieren waarop het hart functioneert, verbeterde", voegt coauteur Dr. Jack Rubinstein van de afdeling Interne Geneeskunde van de Universiteit van Cincinnati toe. "Het verbetert hoe het hart samentrekt en hoe het ontspant."
Belangrijk is dat het medicijn bij de proefpersonen geen significante nadelige effecten veroorzaakte. "We weten dat het zeer waarschijnlijk veilig was, omdat het medicijn al decennia lang door mensen van alle leeftijden werd ingenomen", zegt dr. Rubinstein. "Het heeft een zeer sterk veiligheidsprofiel."
‘Een nieuwe manier om hartfalen te behandelen’
Toen de onderzoekers het medicijn testten op hartcellen van muizen, ontdekten ze dat het het gebruik van calcium door het hart verbetert, wat een belangrijke rol speelt bij de samentrekking van de hartspier.
Hoewel grotere klinische onderzoeken nodig zijn om de werkzaamheid van probenecide bij hartfalen te bepalen, zijn de onderzoekers van mening dat hun resultaten veelbelovend zijn.
"De gevolgen zijn potentieel aanzienlijk - als we dit experiment kunnen bevestigen in grotere studies met follow-up op langere termijn, zou dit een nieuwe manier kunnen zijn om hartfalen te behandelen waarvoor beperkte medische therapieën beschikbaar zijn."
Dr. Jack Rubinstein
"Hulpmiddelen voor de linker hartkamer, pacemakers, harttransplantaties en medicijnen zijn beschikbaar om patiënten met hartfalen te behandelen, maar de resultaten voor patiënten met hartfalen zijn nog steeds slechter dan de resultaten voor de overgrote meerderheid van kankerpatiënten", voegt Dr. Rubinstein toe.
"Dat is wat we effectief willen veranderen."
