Kun je vulvovaginitis thuis behandelen?
Vulvovaginitis verwijst naar verschillende aandoeningen die een ontsteking of infectie in de vulva en vagina veroorzaken. De aandoening komt vaak voor en is gemakkelijk te behandelen.
Mogelijke oorzaken van vulvovaginitis zijn onder meer:
- bacteriën
- gist
- parasieten
Meestal hebben de symptomen van vulvovaginitis invloed op zowel de vulva als de vagina. Hoe iemand de aandoening ervaart, hangt af van de oorzaak.
Oorzaken van vulvovaginitis?
De soorten en oorzaken van de aandoening zijn onder meer:
Bacteriële vaginose (BV)
Bacteriële vaginose of BV is het meest voorkomende type vulvovaginitis. Bacteriële onevenwichtigheden in de vagina veroorzaken de aandoening.
Elke vrouw kan BV krijgen en seksuele activiteit speelt meestal geen rol bij de ontwikkeling ervan, maar het kan wel.
De prevalentie van BV in de Verenigde Staten wordt geschat op 21,2 miljoen, of 29 procent bij vrouwen van 14 tot 49 jaar oud, dit is volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC).
Tot 84 procent van de vrouwen met BV rapporteert geen symptomen.
Gistinfecties, inclusief Candida infecties zijn veelvoorkomende oorzaken van vulvovaginitis. Deze infecties worden ook wel vulvovaginale candidiasis genoemd.
Gistinfecties zijn geen seksueel overdraagbare aandoeningen (soa's).
Gistinfecties treffen tot 75 procent van de vrouwelijke bevolking minstens één keer in hun leven, en recidieven zijn niet ongebruikelijk. Herhalingen komen vaker voor bij mensen met immunodeficiëntiestoornissen, zoals diabetes en lupus.
Trichomonas
Trichomonas of trichomoniasis is een infectie veroorzaakt door een parasiet en wordt meestal verspreid via seksueel contact, maar niet altijd.
Volgens de CDC bedraagt de prevalentie van trichomonas in de VS ongeveer 2,3 miljoen, of 3,1 procent, onder meisjes en vrouwen in de leeftijd van 14 tot 49 jaar.
Andere oorzaken
Verdere oorzaken van vulvovaginitis zijn onder meer:
- ingrediënten in zeep, lotions en producten voor persoonlijke hygiëne, inclusief douches
- zaaddodende middelen
- warmte-uitslag door nauwsluitende of natte kleding
- chronische huidaandoeningen
- verminderde oestrogeenspiegels rond het begin van de menopauze of na de bevalling
- vreemde voorwerpen, inclusief verloren tampons
- slechte hygiëne verspreid door bacteriën in de ontlasting
Vulvovaginitis veroorzaakt door slechte hygiëne komt vaker voor bij jonge meisjes die de puberteit nog niet bereikt hebben. Dit kan te wijten zijn aan slechte hygiënepraktijken die fecale bacteriën naar de vagina kunnen overbrengen.
Wat zijn de symptomen?
Algemene symptomen van vulvovaginitis zijn onder meer:
- jeuk
- brandend
- irritatie
- roodheid of pijn
- zwelling
- droogte
Sommige vrouwen kunnen ook last krijgen van:
- pijn of ongemak bij het plassen
- pijn tijdens seksuele activiteit
- lichte bloeding buiten de maandelijkse periodes
- abnormale afscheiding
- geur, soms visachtig ruiken
Wat zeggen geur en afscheiding over de oorzaak?
Afscheiding en geur onderscheiden de drie oorzaken van vulvovaginitis.
- Afscheiding met schimmelinfecties is over het algemeen wit en kwarkachtig, maar het heeft geen geur. Gistinfecties veroorzaken ook jeuk.
- BV-afscheiding is substantiëler en kan verschijnen als een grijze of groene kleur. De naar vis ruikende geur kan BV onderscheiden.
- Trichomoniasis-afscheiding kan ook een visgeur hebben. De kleur van de ontlading is geelgroen en lijkt schuimachtig.
Wanneer moet je naar een dokter
Vulvovaginitis kan ernstig zijn als het niet wordt behandeld, hoewel het over het algemeen geen ernstige aandoening is.
Een dokter bezoeken is de beste manier om te bepalen wat er gebeurt en om de juiste behandelingen te krijgen vanwege de vele oorzaken, waaronder seksueel contact.
Een arts zal een diagnose van vulvovaginitis stellen op basis van symptomen en analyse van eventuele vaginale afscheiding.
Het uitvoeren van een bekkenonderzoek kan ook helpen bij de diagnose. Bekkenonderzoeken omvatten lichamelijk en visueel onderzoek van de voortplantingsorganen, inclusief de vulva en de vagina.
Een arts kan vaginale afscheiding testen met een natte voorbereidingstest, ook wel een vaginale natte houder genoemd.
Ze kunnen ook de vaginale pH testen, omdat verhoogde pH-waarden kunnen wijzen op BV of trichomoniasis. Een arts zal een pH-teststaafje op de vaginale wanden aanbrengen om de pH-waarden te controleren.
Zodra een arts heeft besloten welke bacterie, gist of parasiet de vulvovaginitis veroorzaakt, zal hij het type vulvovaginitis diagnosticeren en kan de behandeling beginnen.
Wat zijn de behandelingsmogelijkheden?
Behandelingen zijn afhankelijk van de oorzaak en omvatten het volgende:
BV behandelingen
Behandeling van BV houdt in dat een persoon medicijnen neemt en gels en crèmes aanbrengt op de vulva en de vagina.
Medicijnen, zoals metronidazol (verkrijgbaar als tablet of gel) of clindamycine (een crème), zijn alleen verkrijgbaar op doktersrecept.
Behandelingen voor schimmelinfecties
Het behandelen van schimmelinfecties kan worden gedaan met vrij verkrijgbare antischimmelcrèmes en zetpillen, zoals miconazol, dat verkrijgbaar is onder de merknaam Monistat.
Artsen kunnen schimmelinfecties behandelen met voorgeschreven orale antischimmelmiddelen, waaronder fluconazol (Diflucan). Als ze een schimmelinfectie hebben vastgesteld, zullen ze waarschijnlijk fluconazol of een ander antischimmelmiddel op recept voorschrijven.
Trichomoniasis
Volgens de CDC kan een enkele dosis metronidazol of tinidazol trichomoniasis behandelen en genezen.
Het is noodzakelijk om alle seksuele partners te behandelen. Ze moeten ook minstens een week seksueel contact vermijden, en totdat alle symptomen verdwenen zijn om herinfectie te voorkomen.
Het is ook essentieel om opnieuw te worden gecontroleerd als de symptomen terugkeren.
Werken huismiddeltjes?
Milde gevallen van BV en schimmelinfecties kunnen verdwijnen zonder behandeling of met huismiddeltjes. Het kan echter nog steeds een goed idee zijn om een arts te raadplegen die u de juiste behandelingen kan voorschrijven.
Er is onderzoek gedaan naar natuurlijke remedies voor BV en schimmelinfecties, waaronder yoghurt, knoflook en boorzuur.
Yoghurt
Omdat yoghurt goede bacteriën bevat, is dagelijks eten een effectieve remedie voor BV. Bovendien helpen de probiotica in yoghurt om de pH-waarde op peil te houden om de groei van slechte vaginale bacteriën en gist te minimaliseren.
Knoflook
Knoflook is vergelijkbaar met metronidazol bij de behandeling van BV en veroorzaakt geen bijwerkingen. Het kan aan het dieet worden toegevoegd of als supplement worden ingenomen om de symptomen te beheersen en BV te voorkomen.
Wat zeggen de onderzoeken over huismiddeltjes?
Onderzoek van de Journal of Women’s Health ontdekte dat boorzuur een veilig alternatief is voor de behandeling van terugkerende schimmelinfecties. Een persoon kan het voor het slapengaan als een vaginale zetpil aanbrengen. Het is een goed idee om een arts te raadplegen voordat u met de boorzuurbehandeling begint.
Afhalen
De behandeling van vulvovaginitis is afhankelijk van de oorzaak en sommige gevallen kunnen zonder behandeling verdwijnen.
Een goede hygiëne is de beste manier om niet-infectieuze vulvovaginitis te voorkomen. Het dragen van comfortabele kleding die vocht absorbeert, kan ook de infectie verminderen. Het gebruik van een condoom kan de meeste seksueel overdraagbare vormen van vulvovaginitis voorkomen.
Het aannemen van goede leefgewoonten, waaronder een gezond dieet, en het beheersen van alle gezondheidsproblemen kunnen ook helpen om vulvovaginitis te voorkomen.
