Boezemfibrilleren: hoogte kan het risico voorspellen
Onderzoekers van de University of Pennsylvania hebben ontdekt dat mensen die langer zijn ook een hoger risico lopen op het ontwikkelen van atriumfibrilleren, een veel voorkomende hartaandoening, en dat er mogelijk een genetische link is.
Boezemfibrilleren is een aandoening die wordt gekenmerkt door een abnormale hartslag - het hart kan te snel of te langzaam kloppen of de hartslag kan onregelmatig zijn.
Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) hebben ongeveer 2,7–6,1 miljoen mensen in de Verenigde Staten boezemfibrilleren.
Hoewel sommige mensen niet weten dat ze het hebben, kan boezemfibrilleren het risico op een beroerte verhogen vanwege een gebrek aan duidelijke symptomen.
Ondertussen belanden jaarlijks meer dan 750.000 mensen in het ziekenhuis vanwege dit hartprobleem, volgens CDC-gegevens.
Recent onderzoek heeft aangetoond dat het aantal gevallen van atriumfibrilleren toeneemt, wat een "epidemie" voorspelt. Maar als mensen weten dat ze het risico lopen deze aandoening te ontwikkelen, kunnen ze stappen ondernemen om dit te voorkomen. Ze kunnen er ook beter op voorbereid zijn, als het zich ontwikkelt.
Enkele erkende risicofactoren voor boezemfibrilleren zijn onder meer hoge bloeddruk, zwaarlijvigheid, diabetes en hartaandoeningen, evenals enkele niet-klinische factoren, zoals ouder zijn en van Europese afkomst zijn.
Nu suggereert een nieuwe studie van Penn Medicine - een gecombineerde inspanning van het University of Pennsylvania Health System en de Perelman School of Medicine van de universiteit in Philadelphia - dat lang zijn een andere risicofactor kan zijn voor boezemfibrilleren.
"Onze bevindingen suggereren dat het nuttig kan zijn om lengte op te nemen in risicovoorspellingsinstrumenten voor [atriumfibrilleren]", zegt hoofdonderzoeksauteur Dr. Michael Levin.
Hij en zijn collega's zullen hun bevindingen later deze week presenteren tijdens de 2019 Scientific Sessions van de American Heart Association in Philadelphia, PA.
Bel om lange mensen te screenen op boezemfibrilleren
De onderzoekers rapporteren dat voor elke 1-inch toename ten opzichte van de gemiddelde lengte - die ze geven als 5 voet en 7 inch, of ongeveer 1 meter en 70 centimeter - het risico van boezemfibrilleren toeneemt met ongeveer 3%.
Deze bevinding is echter niet verrassend, aangezien eerdere observationele studies ook een verband hebben gesuggereerd tussen lengte en het risico op atriumfibrilleren.
De vraag die het onderzoeksteam het meest interesseerde, was of er mogelijk een oorzakelijk verband bestaat tussen lengte en het risico op atriumfibrilleren.
Om deze vraag te beantwoorden, analyseerden de onderzoekers genetische gegevens uit twee grote databases. Een daarvan was dat van het consortium Genetic Investigation of Anthropometric Trials. De onderzoekers hebben toegang gekregen tot deze database om de genen van 700.000 deelnemers te analyseren, op zoek naar genetische varianten die verband houden met een grotere lengte.
De andere was de database van het Atrial Fibrillation Genetics-consortium, waarmee de onderzoekers de genetische informatie van meer dan 500.000 mensen konden analyseren, op zoek naar genetische varianten die verband houden met een hoger risico op atriumfibrilleren.
Door twee en twee samen te voegen, ontdekten de onderzoekers dat veel van de genetische varianten die verband houden met een grotere lengte ook verband hielden met een hoger risico op boezemfibrilleren.
Deze relatie bleef bestaan, zelfs nadat de onderzoekers zich hadden gecorrigeerd voor verstorende factoren, waaronder hartaandoeningen, hoge bloeddruk en diabetes, waardoor het team tot de conclusie kwam dat er mogelijk een oorzakelijk verband bestaat tussen lengte en het risico op atriumfibrilleren.
Dit idee werd ondersteund door verdere analyse: toen de onderzoekers de gegevens analyseerden van een extra cohort van bijna 7.000 deelnemers die waren ingeschreven voor de Penn Medicine Biobank, zagen ze opnieuw dat de lengte van een persoon, evenals genetische varianten die specifiek verband hielden met een grotere lengte, waren sterk verbonden met een verhoogd risico op boezemfibrilleren.
Nogmaals, deze associaties bleven op hun plaats, zelfs nadat het team zich had aangepast voor verstorende factoren, zoals andere bekende risicofactoren voor boezemfibrilleren.
Deze bevindingen hebben ertoe geleid dat de auteurs van het onderzoek suggereren dat medische professionals in de toekomst misschien lengte willen gaan opnemen op hun lijst met belangrijke risicofactoren waarmee rekening moet worden gehouden in de context van hartgezondheid.
"Hoewel de huidige richtlijnen brede screening op [atriumfibrilleren] afraden, tonen onze bevindingen aan dat een bepaalde groep patiënten - met name zeer lange patiënten - baat kan hebben bij screening."
Dr. Michael Levin
Senior auteur Dr. Scott Damrauer voegt eraan toe: "Deze analyses laten zien hoe we menselijke genetica kunnen gebruiken om ons te helpen causale risicofactoren voor veel voorkomende ziekten beter te begrijpen."
"Ze laten ook zien hoe we statistieken op samenvattingsniveau van grote gepubliceerde onderzoeken kunnen combineren met gegevens op individueel niveau van institutionele biobanken om ons begrip van ziekten bij de mens te vergroten", legt Dr. Damrauer uit.
