Waarom de perceptie van uw lichaamsgrootte verkeerd kan zijn

Op 1 januari heb ik gezworen om alcohol en koffie voor 1 maand op te geven en een nieuw dieet en lichaamsbeweging te beginnen in een poging om die overtollige kilo's kwijt te raken. Twaalf dagen later boek ik vooruitgang. Ik voel me gezonder en ik heb het gevoel dat ik er beter uitzie. Dan zie ik deze studie.

We kunnen onszelf als groter of kleiner beschouwen dan we in werkelijkheid zijn.

Het zegt eigenlijk: "Je bent niet zo mager als je denkt dat je bent." Super goed.

Kortom, onderzoekers van de University of Western Australia in Perth hebben nieuw bewijs gevonden dat onze hersenen ons laten denken dat ons lichaam kleiner is dan ze in werkelijkheid zijn.

Dit is niet wat ik wilde lezen toen ik vanmorgen opstond.

Dat gezegd hebbende, ik was ook geïntrigeerd door het onderzoek. Waarom is mijn perceptie van lichaamsgrootte niet synchroon? Ik besloot het verder te onderzoeken.

Dr. Jason Bell, van de School of Psychological Science aan de University of Western Australia, en zijn collega's schreven 103 jonge vrouwen in om deel te nemen aan een laboratoriumexperiment.

De deelnemers werd gevraagd om te kijken naar 71 foto's van andere vrouwen, die allemaal verschillende lichaamsgroottes hadden.

Bij het bekijken van elke foto werd de deelnemers gevraagd om de grootte van de vrouwen te beoordelen door een markering langs een "lichaamslijn" te plaatsen, die de onderzoekers omschrijven als een visuele analoge schaal die varieert van ondergewicht tot zwaarlijvig.

Interessant genoeg waren de vrouwen geneigd de lichaamsgrootte van elke vrouw te beoordelen aan de hand van de vorige afbeelding die ze hadden bekeken. Daarom zouden ze bij het zien van een afbeelding van een vrouw met overgewicht zien dat ze een gezond gewicht had als de vorige afbeelding die ze hadden gezien een vrouw met een gezond gewicht was.

Maar wat doen deze bevindingen - onlangs gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten - gemiddelde buiten een laboratoriumomgeving?

Ervaringen uit het verleden hebben invloed op het oordeel over de lichaamsgrootte

Volgens Dr. Bell: "Uit de gegevens blijkt dat beoordelingen van de lichaamsgrootte zijn gericht op eerdere ervaringen."

Het betekent simpelweg dat we onze huidige lichaamsgrootte verkeerd kunnen interpreteren door te putten uit herinneringen aan een tijd dat we dunner of groter waren.

"Cruciaal", voegt Dr. Bell toe, "beoordelingen van lichaamsgrootte zijn niet altijd nauwkeurig en kunnen door verschillende factoren worden beïnvloed. Soms wordt het alleen beïnvloed door de mensen naast wie we staan. "

Deze resultaten kunnen belangrijke implicaties hebben voor interventies voor gewichtsverlies, zoals Dr. Bell opmerkt; als we denken dat we slanker zijn dan we zijn, dan kunnen we misschien niet naar de sportschool gaan, maar in plaats daarvan voor die extra donut kiezen.

Deze misvattingen kunnen natuurlijk twee kanten op werken: we kunnen onszelf groter zien dan we in werkelijkheid zijn. Misvattingen van het lichaamsbeeld zijn een belangrijk kenmerk van obesitas en eetstoornissen zoals anorexia, dus deze bevindingen zijn behoorlijk zorgwekkend.

"Idealiter zouden we deze illusies willen corrigeren", zegt Dr. Bell, "zodat mensen een nauwkeurige inschatting kunnen maken van hun gewicht en of het in positieve of negatieve zin is veranderd."

Hoe we deze illusies precies kunnen corrigeren, blijft onduidelijk, maar we weten één ding: een gezond dieet en regelmatige lichaamsbeweging zijn de sleutel tot een gezond gewicht.

Ik ga er bijvoorbeeld minder op letten hoe ik dat doe denken Ik kijk en blijf doorgaan met mijn nieuwjaarsschop.

none:  noodgeval medicijn psoriasis kanker - oncologie